نوشته اصلی از سوی
sonixax
از نظر فیزیولوژی بله این سخن 100% اشتباه هستش ، ولی از نظر اجتماعی خیر .
ممکنه فردی خیلی خیلی باهوش باشه ولی به خاطر شرایط اجتماعی و جبری که از طرف جامعه روی سرشه ناخواسته از هوشش استفاده نکنه ، اینها نوعی بیماری روانی و البته اجتماعی است .
برای مثال در دوران ارسطو بیماری روانی غالب فلسفه و درونگرایی بود ، در دوران حاضر این بیماری به برهنگی و خودنمایی تبدیل شده - به عبارت ساده تر افراد از آن نُرم خودشان خارج میشوند در نتیجه یک دختر بسیار زیبا و باهوش در جایگاه یک دختر زیبا و کم هوش و حتا بیشعور قرار میگیرد . این داستان برای پسران هم صادقه و میتونید شکل بروز این بیماری اجتماعی در علاقه ی شدید پسرهای جوان به شکل گونی شن کردن خودشون ببینید (همون بادی بیلدینگ) ، منتها به دلیل اینکه در جامعه ی ایرانی برای پسران آزادی بیشتری به نسبت موجوده کمتر دچار این مشکلات میشوند .
در جوامع اروپایی و آزاد و همون آمریکا و کانادایی که شما مثال نقض آوردید شرایط و بیماری های اجتماعی و روانی که در ایران وجود داره اصلن معنی نمیده ! در نتیجه روند رشد و شکل گیری شخصیت افراد اصلن به گونه ای دیگر است و به مسیری دیگر میرود .