چرا؟نوشته اصلی از سوی nevermore
مگه قراره با همه یه جور رفتار کنیم؟
چرا؟
مگه قراره با همه یه جور رفتار کنیم؟
من هم همین سوال
اعتراض من به این نبود که چرا" همه را به یک چوب می رانید." بلکه به این دلیل ساده بود که در آن پیک به گونه ای این موضوع مطرح شده است که گویی فقط مردان اینگونه می اندیشند و زنان در رویارویی با یک پسر جذاب به سکس نمی اندیشند و و انگیزه شان از هم نشینی با این نوع پسر ها فقط "همدلی" و "همراهی" است. خیر عزیران این رفتار از هر دوسو شکل می گیرد،هم مردان و هم زنان. ایراد اساسی تر و بزرگتر این بود که در آن پیک گفته شده باید چنین کنید و چنان کنید. اکنون به طور طبیعی میخواهیم با زن یا مردی که جذاب است بخوابیم.خب که چی؟یعنی می خواهید بگویید هر مرد یا زنی که یک کیس جذاب ببیند به سکس نمی اندیشد؟ چه دشواری ای دارد؟ دیگر اینکه در آن پیک، اندیشیدن=عمل کردن که به هیچ روی اینگونه نیست به طور مثال من تاکنون به سکس با ده ها و شاید صدها دختری که دیده ام اندیشیده ام اما برای تعداد انگشت شماری پا پیش گذاشته ام.اتفاقا با با بسیاری شان هم "همراهی" و "همدلی" و"همنشینی" داشته ام. تا زمانی که این اندیشه باعث بروز رفتار زننده نشود هیچ ایرادی ندارد.
Anarchy (04-04-2013)
ایراد های بنی اسرائیلی میگیرید شهریار عزیز
این گلایه از زبان یک زن است.مسلم است که مشکلات خود را بیان میکند در برابر یکسری دیدگاههایی که ممکن است زنان را بیازارد گلایه میکند!
مردان هم میتوانند گلایه هایی مردانه از دیدگاههای زنانه انجام دهند....
زنان هم ممکن است به سکس با مرد بیندیشند اما مبنای انتخابشان کمتر این مسئله است.
(گرچه من خودم ایراد اساسی به این گزاره دارم اما در واقعیت زنان بنا بر مشکلاتی که دارند کمتر به این مسئله توجه دارند)
شما گویا سوء تعبیر داشته اید
از نظر من آن پیک تنها میگوید از اینکه همه اورا به چشم یک کیس سکسی ببینند آزرده میشود.
این برای مردان هم ممکن است آزار دهنده باشد.اینکه پا پیش بگذارد برای یک ارتباط متفاوت اما مخاطبش در پی کامجویی باشد.
ضمن این که چرا اندیشیدن=عمل کردن نیست؟
چگونه اندیشه ایست که در عمل نمود ندارد!!
اندیشه باید در عمل بروز پیدا کند(ممکن است بروزش متفاوت باشد اما مسلما بروز پیدا میکند)وگرنه میشود یک عقده!خود سانسوری یا یک پنهان کاری !
اتفاقا آن پیک میگوید اگر دید و نگاهمان را تصحیح کنیم نیازی به این خود سانسوری ها نیست....
خیر ایرانبانو ارجمند،
یک زمانی شما این پیامک را برای دوست پسر خود می فرستید،آنگاه می توانیم بگوییم دارید مشکلات خود را بیان می کنید اما زمانی که این پیامک را در یک محیط عمومی همانند انجمن می فرستید قضیه فرق می کند.شما یک بار دیگر نگاه به آن پیک بیاندازید تا دریابید چگونه یکسره تنها به مردان می تازد و هیچ احتمالی هم نمی دهد که زنان اینگونه باشند.(منظورم فرستنده پیک نیست)
"خود شما می گویید مردان هم می توانند گلایه هایی مردانه از دیدگاه های زنانه انجام دهند..."
خب مگر این یک دیدگاه مردانه است که ما یکسره به سکس بیاندیشیم و هر که را که دیدیم به دنبال خوابیدن با ایشان باشیم؟
همه ی اینها زمانی است که ما این دیدگاه را ناپسند بدانیم که من به هیچ روی این دیدگاه را که بخواهم با دختری که برایم جذاب است بخوابم،نادرست نمی دانم.
من شخصا مشکلی با بیان این طرز فکر ندارم اما حق خودم می دانم که نشان دهم با این اندیشه مخالفم.شاید اگر دکمه ی "نمی پسندم" وجود می داشت به همان نمی پسندم بسنده می کردم.به گمانم این پیامک آنقدر ابهام و کم گویی دارد که جای بحث نمی گذارد و گقتگوی بیش از این جایز نیست.
شما گویا سوء تعبیر داشته اید
از نظر من آن پیک تنها میگوید از اینکه همه اورا به چشم یک کیس سکسی ببینند آزرده میشود.
این برای مردان هم ممکن است آزار دهنده باشد.اینکه پا پیش بگذارد برای یک ارتباط متفاوت اما مخاطبش در پی کامجویی باشد.
ضمن این که چرا اندیشیدن=عمل کردن نیست؟
چگونه اندیشه ایست که در عمل نمود ندارد!!
اندیشه باید در عمل بروز پیدا کند(ممکن است بروزش متفاوت باشد اما مسلما بروز پیدا میکند)وگرنه میشود یک عقده!خود سانسوری یا یک پنهان کاری !
اتفاقا آن پیک میگوید اگر دید و نگاهمان را تصحیح کنیم نیازی به این خود سانسوری ها نیست....
اندیشیدن هم زمانی می تواند به عمل بیانجامد که شما به تنهایی درگیر آن عمل باشید نه جایی مانند دلبری کردن که شما نیاز به موافقت طرف مقابل دارید.خب بی شک من زمانی که ببینیم طرف مقابلم چراغ می زند،به خودم اجازه می دهم اندیشه را به عمل تبدیل کنم.
مشکل زمانی بوجود می آید که طرف مقابل من ناراضی باشد که در اینصورت اندیشه ی من هیچ زیانی به ایشان نمی رساند اما عملم چرا،ایشان را می آزارد.
سپاس ایران بانوی عزیز و بهتر هست بگویم این گلایه ی من از مردان اطرافم یا کسانی که با آنها هم صحبتم نیست و کلا ربطی به "من " نداشت مدتی هست میبینم رنج و سختی دخترکانی که با خیالهایی خام همه چیزشان را از دست دادند کم نیست و میدانیم و هر روز بر امارشان افزوده میشه من شخصا برخوردی نکردم که ما بین گفتگوهایم با مردی که مخاطب من است چنین صحبتی پیش بکشد چون نه من اهلش هستم نه به کسی چنین اجازه ای میدهم و خود زنها عامل اصلی هستند که اجازه میدهند با چه دیدی به انها نگاه شود و سراغاز دوستی های عاشقانه میتواند چنین ختم شود
iranbanoo (04-06-2013)
خوب این به خودی خود بد نیست.
یعنی اینکه یک زن هم میتواند در یک رابطه به اندازه ی یک مرد(و شاید بیشتر) به دنبال سکس باشد.
اینکه چرا برای یک زن این مسئله بد است و زنی که به دنبال سکس باشد یا پیشنهاد سکس یک مرد را با آغوش باز بپذیرد حاصل باید و نباید هاییست که جامعه برایش رقم زده.
البته اگر نظر مرا بخواهید رابطه های عاشقانه هم میتواند با سکس شروع شود و اتفاقا زیبا تر هم باشند.اما این مستلزم این است که مرد مخاطب هم با این مسئله مشکلی نداشته باشد و درک درستی از رابطه داشته باشد.
حالا اگر مرد تنها به دنبال یک رابطه ی جنسی صرف بود و زن از این مسئله آگاهی نداشت و بعدا فهمید کمی غم انگیز میشود و به نوعی گویا رکبی جانانه از مرد خورده:)))
بله همینطور هست و از نظر من عشق وجود خارجی نداره ظاهرا عاشقانست ولی در حقیقت چیزی جز احساسات زودگذر نیست و نیاز طبیعی بدن
بحث سر پیامک که از دید من اشتباهه ولی گفتم یک نکته جالب رو به اینها اضافه کنم:))
Men and Women Can't Be "Just Friends": Scientific American
دوستی عادی نتنها ممکن بلکه موجود هست ولی در بسیاری از دوست هایی عادی چه مرد و چه زن ممکن هست امیالی نسبت به تغییر شکل رابطه داشته باشند.
هرچند دید مردان و زنان به دوستان عادیشون در دوستی با جنس مخالف تا حدی فرق داره.
مردان به احتمال بیشتری ممکن هست که دوست داشته باشند رابطشون فراتر از دوستی عادی باشه تا زنان.مردان احتمال بیشتری داره که فکر کنند طرف مقابل جذبشون شده(یعنی زنان در این مورد خودشون رو دست کم میگیرند و البته هم دید مردان و هم زنان تا حدی با واقعیت فرق داره)
همچنین مردان راحت تر ممکن هست بر اساس دیدگاهشون دست به عمل و تلاش برای تغییر وضعیت دوستی بزنند:)
البته باید این رو در نظر داشت که اینها احتمالات و میانگینه و طبیعتا موارد استثنا هم وجود دارند.
دو سه نکته اضافی:در این پژوهش زنان و مردان به طور مساوی به دوستان تنها یا درگیر در یک رابطه جذب میشدند(یعنی جذب شدن ربطی به وضعیت رابطه دوست با کس دیگه نداشته)و البته زنان میل کمتری به تلاش برای جذاب کردن دوستانی داشتند که تنها نبودند:)
To ravage, to slaughter, to usurp under false titles, they call empire; and where they make a desert, they call it peace
Tacitus-
خب پس چرا افراد بدون اینکه اعتقادی به عشق داشته باشن وارد رابطه دراز مدت یا نا محدودی به نام ازدواج میشن؟
هم‌اکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد
