نوشته اصلی از سوی
kourosh_bikhoda
ببینید پرسپولیس عزیز جانم به قربان شکوه و عظمت باستانیت؛ هیوم اگر با صراحت امکان معجزه رو منتفی نمیدونه علتش این نیست که وقوعش رو «ممکن» میدونه یا «نایاب». علتش اینه که هیوم یک فیلسوف تجربه گراست و چارچوب فلسفی او بهش این اجازه رو نمیده که برهانی یقینی علیه معجزه اقامه کنه. از این بزرگتر، هیوم حتا نمیتونه علیه گزاره ی «فردا خورشید از سمت شرق طلوغ خواهد کرد» هم برهانی اقامه کنه! آیا مساله ای از این واضح تر در زندگی برای من و شما وجود داره که فردا هم خورشید از سمت شرق طلوع میکنه؟ مطمئنم میگید خیر. ولی بنیاد تجربه گرایی برای هیوم چنین احتمالی رو، هرچند ناچیز، در نظر میگیره.
بنابر این اگر برگردیم به مساله خودمون در این جستار، باید بگیم که احتمال وقوع معجزه (یا امری فراطبیعی) به همون مقدار هست که احتمال طلوع نکردن خورشید از شرق. اگر چه هر دو صفرِ مطلق نیستند.
قانع شدی عزیز دل برادر؟
درود؛ آخرش، هست یا نیست !
برای نمونه نظر کسروی در مورد جن گفته:
آن ﺁﻳﻪ ﻫﺎ{آیه های جن} ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﺷﻮﺍﺭﻳﻬﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ. ﺑﻬﺮﺣﺎﻝ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺑﭙﺎﺱ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺴته ها ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻴﺪ. ﻧﺘﻮﺍﻥﺑﺪﺳﺘﺎﻭﻳﺰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩﻥ ﺟﻦ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮفت. ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ می ﻧﻮﻳﺴﻢ: ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﻥ ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﻲ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺴﺘند.
ببینید کسروی هم میگه جن وجود نداره حتا برای شما مسلمان عزیز...! و میگه تقصیر ما چیه اینها در این کتاب و کتابهای شیعی و ملایان هم بسط داده شده و آنوقت از ما انتظار دارند ثابت کنیم که وجود ندارند.
این سخن کسروی و خیلی های دیگه هست ولی چیزی که در این جستار دنبالیشیم اینه که آیا امکان وجودش هست یا نیست؟ یعنی در مواجه با این موارد باید به طور قطع بگوییم خیر وجود ندارد و توهمه یا دروغه؟
البته این نکته هم اضافه کنم که پندار جن از دوران باستان بوده و بعدش وارد اسلام شده.
اولِ اول می خواستم ببینم شما مدافع فلسفه تجربه گرایی هستی که از آن زاویه به قضیه جن نگاه میکنی؟ و به ما بگویید كه آیا انسان تصورات و تصدیقات مقدم بر تجربه هم دارد یا خیر؟! تا بعدش من بگویم قانع شدم یا نه .