خب قدم به قدم است دیگر. اول صدام بعد ایران.
امروز اتمی شدن ایران چه خطری برای امنیت آمریکا دارد در آنطرف کره ی زمین؟
کره ی شمالی اتمی شد آب هم از آب تکان نخورد، حالا پاکستان و... بماند، و بماند که بسیاری از کشورها پتانسیل تبدیل برنامه ی اتمی خود را به برنامه ی نظامی نداشته باشند و البته میدانیم هر کشوری که به دنبال برنامه ی صلح آمیز اتمی (!!) رفته از ابتدا چشم به بمب اتم داشته.
یک مساله ی دیگه این هست که خود اسرائیل باز هم استاد زدن اتهام به بقیه هست. بالاخره اینجا داریم درباره ی کشورها صحبت میکنیم دیگه؛ یک سری مناسبات که در سطح فرد صادقه اینجا هم صادقه. مثلا وقتی جرمی یا قتلی اتفاق میافته انگیزه یک جنبه ی مهم برای کاراگاه هست. ولی یکسری چیزها هم صدق نمیکنه. مثل برخورد با مساله ی انگ و آبروریزی، چون دولت و دادگاه آنچنانی وجود نداره که 24 ساعت به این مسائل رسیدگی کنه (خیلی نادر) برای همینه که هر کس هرچی دلش بخواد میگه.