بجز مساله سواد و دانش آرش، چیزی که خیلی من رو جذب مقالاتش میکنه و به همون دلیل هم مرتب مقالاتش رو چک می کردم، لحن و نحوه نگارش آرش بود. دقت کنید به مقالاتش. میدونه دقیقن از کجا شروع کنه و در کجا تموم کنه. کجا تند بشه و کجا کند. کجا کنایه و تمسخر رو چاشنی کنه و کجا بره سراغ مثال های سیاسی. آرش یک نابغه ست.نوشته اصلی از سوی sonic
ولی من مطمئن هستم که کسی به سواد و آگاهی آرش خیلی کم هست. من بعید میدونم به تعداد انگشتان یک دست برسه. توجه کنید که آرش رو ما فقط از روی نوشتارهاش می شناسیم. ای کاش میتونست مثل خیلی های دیگه بطور زنده و تلویزیونی هم صحبت کنه تا بیشتر خودش و دانشش رو عرضه کنه. یقین دارم که در اینصورت از خیلی ها بزرگ تر می شد. حتا شاید از رضا فاضلی.
پاسخ با گفت‌آورد
آغازگر جُستار
