شادباش‌ها، دلداری‌ها، درودها و بدرودها

[Ouroboros]

مایه‌ی اندوه و شگفتی‌ست که می‌بینیم مهربد گرامی دیگر در جمع ما نخواهند بود.
من همواره از هم‌کلامی با ایشان لذت می‌بردم و نقاط اتفاق‌نظر میان ما چنان پرشمار بود که با ایشان احساس صمیمیت و رفاقتی برجسته می‌کردم.
برای او آرزوی موفقیت و شادکامی در زندگی را دارم، به همراه این درخواست که هرگز از گستراندن خردگرایی دست برندارند، چه آنلاین، و چه آفلاین.

[undead_knight]

ای بابا مهربد تو دیگه چرا :|
البته من خودم بزودی وارد غیبت صغری میشم و چند ماهی نمیتونم نت بیام ولی وجود جایی مثل اینجا و مهمترین ویژگیش یعنی عدم سانسور چیزی هست که امیدوارم همیشه به همین صورت باقی بمونه.
دوستان پرچم رو بالا نگه دارید;)

[kourosh_bikhoda]

منم زیاد با نظرات و ایده های شما موافق نبودم ولی آدم مفید و به درد بخوری برای انجمن هستید.
امیدوارم موفق باشید.

[Mehrbod]

منم زیاد با نظرات و ایده های شما موافق نبودم ولی آدم مفید و به درد بخوری برای انجمن هستید.
امیدوارم موفق باشید.

سپاس برای نگرش سودگرایانه, یک آدم "مفید" و "به درد بخور" اینجا بودن بهمینسان نیز برای من (اینور داستان) سودی ندارد.

ای بابا مهربد تو دیگه چرا :|
البته من خودم بزودی وارد غیبت صغری میشم و چند ماهی نمیتونم نت بیام ولی وجود جایی مثل اینجا و مهمترین ویژگیش یعنی عدم سانسور چیزی هست که امیدوارم همیشه به همین صورت باقی بمونه.
دوستان پرچم رو بالا نگه دارید;)

زیرا همه‌یِ کنش‌هایم را از بیخ بیهوده^[1] و کژرفته یافتم.

مایه‌ی اندوه و شگفتی‌ست که می‌بینیم مهربد گرامی دیگر در جمع ما نخواهند بود.
من همواره از هم‌کلامی با ایشان لذت می‌بردم و نقاط اتفاق‌نظر میان ما چنان پرشمار بود که با ایشان احساس صمیمیت و رفاقتی برجسته می‌کردم.
برای او آرزوی موفقیت و شادکامی در زندگی را دارم، به همراه این درخواست که هرگز از گستراندن خردگرایی دست برندارند، چه آنلاین، و چه آفلاین.

The feeling's mutual.

گسترش خردگرایی را من دیگر کاری بیهوده میدانم (بی اولویت); این مهندترین^[2] پیکی است که من در این انجمن زده‌ام و میتواند روشنگر نگرش ام باشد: پیشرفت روزافزون فندآوری: به کجا می‌رویم؟ - برگ 2

با سپاس و به امید بازدیدار امیر جان!

مهربد نرو

سپاس viviyan جان.

مهربد گرامی‌ با اینکه من با ۹۰% نظرات شما کاملا مخالف هستم ، ولی‌ دوست دارم که اینجا بمانید ، مخالفت بحث جدید ایجاد می‌کند.

ای بابا چرا می روید؟کجا میروید؟نروید....
وید.....:)))
این داستان خدا حافظی چیه؟
از این کارا نکنید ناراحت میشیم.....
از آنارشی و داریوش و مهتاب یاد بگیرید که بدون خداحافظی پیداشون نیست.حداقل امیدی به برگشتشون هست

از یک نگاه خوب, همه ما رفتنی هستیم, جای اندوهِ چندانی ندارد ایرانبانو.

باورم نمیشه مهربد جان. واقعا بعید بود ولی به تصمیمت احترام میذارم.
تازه میخواستم گلابه بکنم که این چند روز بخاطر نبود تو فروم اینطوری شده بود، بعد دیدم نوشتی داری میری...
خودت میدونی که خیلی چیزها ازت یاد گرفتم. دوست دارم زودتر برگردی و بهت بدرود نمیگم.
....

به هر حال برات آرزوی موفقیت میکنم...

سپاسگزار ام بیباک جان.

واقعا متاسف شدم
درست است اکثرا نظراتمان مخالف هم بود ولی...
بهتر هست کاغذ بازی نکنیم
بدرود

سپاس و بدرود.

ای بابا ! مهربد کجا بعد از این همه سال ؟
از طریق همان آدرسهای پیشین که در دسترس هستی انشاالاسپاگتی ؟

آری, گهگاهی می‌بررسم^[3] میلاد جان.





----
1. Bihudan || بیهودن: باطل گفتن; یاوه خواندن Ϣiki-En, Dehxodâ to refute
2. meh+and::Mehand || مهند: مهم important; significant
3. bar+res+idan::Barresidan || None: بررسی کردن; تفحص و تجسس کردن Dehxodâ, Ϣiki-En to check

[Alice]

دوستان بدلیل ِ مشکلات پش رو، تا چند هفته‌ای نخواهم بود..! بدرود

[shirin]

دوستان این مژده رو بهتون میدم که منو به راحتی از دست نمیدید. مگه اینکه فیلترشکن نداشته باشم. خوشحال باشید. :-D

[Ouroboros]

دوستان من از طریق این پست بازنشستگی خودم در انجمن به عنوان مدیر و کاربر را اعلام می‌کنم. بدلیل مشکلاتی که در زندگی شخصی برای من پیش آمده، تداوم حضور در این انجمن و اختصاص دادن زمانی مقرر و مشخص برای شرکت در مباحث نیازمند هزینه‌ای‌ست که اکنون خود را فاقد توانایی و امکان و اشتیاق پرداخت آن می‌بینم. این بازنشستگی به معنای قطع حضور آنی در دفترچه نیست، احتمالا با همین آیدی تا مدتی در اینجا آمد و رفت خواهم داشت و نوشته‌ها را خواهم خواند، اما شرکت در بحث‌ها، پیگیری جدی آنها و یا اعمال مدیریت و اظهار نظر خود را بسیار محدود کرده، طی یکی دو ماه آینده به کلی قطع می‌کنم.

تک‌تک دوستان، و حتی برخی از دشمنان را دل‌تنگ خواهم شد. از تقریبا همه‌ی دوستان در این انجمن چیزی آموخته‌ام، و خود را در مرحله‌ای مدیون آنها می‌دانم. امیدوارم بتوان این دین را به نحوی بازپرداخت. نامی نمی‌آورم، مبادا کسی را جا بیاندازم. اما رفقا جملگی از ارادت من به خودشان مطلع هستند.

پروژه‌های ناتمام در این انجمن بسیار هستند، از آن جستار ترجمه‌ی کتاب، تا قولی که بابت انتشار ترجمه‌ی پاسخ به شبهات فرگشت داده بودم، تا قصد بازگرداندن مقالاتی پیرامون حقوق مردان و ... شوربختانه هیچگاه زمان بسنده بابت رسیدگی به آنها فراهم نشد، و در این میان بیشتر از همه شرمنده‌ی دوست گرامی میلاد بزرگوار هستم برای ناتوانی در به سرانجام رساندن قول همکاری که بابت همکاری در آن سایت دیگر به ایشان داده بودم. امیدوارم آنجا به موفقیت هرچه بیشتری برسد و سایر دوستان نویسندگان خوش‌قول‌تری برای آن باشند.

سه سال جالب و پر از فراز و نشیبی بود. برای همه‌ی اعضای دفترچه آرزوی موفقیت و شادکامی در زندگی شخصی‌شان را دارم.
امیدوارم دوباره بتوانم روزی از این بازنشستگی بیرون بیایم و در خدمت شما باشم.

[Theodor Herzl]

امیر گرامی‌ دلمان برای شما تنگ میشود ، امیدوارم مشکلات زندگی‌ شما حل بشود و با قدرت همیشگی‌ اینجا حاضر باشید

[Russell]

امیر عزیز من الان قدری شوکه هستم از این خبر نمیدانم چه بگویم، حقیقتا دلمان برایت تنگ خواهد شد،امیدوارم مشکلاتت مرتفع شود و ما باز از حظور خودت بعنوان یک دوست و البته مطالب خواندنیت استفاده کنیم،من شخصا مطالب ارزشمندی که از امیر_2591 آموختم را فراموش نخواهم کرد.پاینده باشی امیر جان

[Nevermore]

در این چند سالی که من در میان انجمن ها می گشتم کاربران خرمند بسیاری را دیدم اما به جد می توانم بگویم آشنایی با دفترچه و کاربرانش برای من تجربه ای منحصر به فرد بود که حتی تجربه ی آشنایی با گفتگو و کاربران اش هم، هم پای آن نبود.به گمانم بحث هایی که در اینجا شکل گرفت(از سخن درباره ی اخلاقیات گرفته تا سیاست و پدافند از حقوق مردان و نقد فمینیسم) در هیچ کجای فضای مجازی فارسی زبانان نظیر ندارد.دفترچه نه به "خشکی" گفتگو بود و نه در دام پست های صد من یه غاز انجمن هایی مانند هم میهن افتاد.در این سال ها انگشت شمار کاربرانی بودند که براستی هم نشینی با آنان مایه نازش من بوده که اکثر کاربران دفترچه از این دست بوده اند.
اما شخصا ابایی ندارم از اینکه بگویم در این میان امیر گرامی بیشترین تاثیر را بر باور های من در همه ی ابعاد زندگی گذاشته اند و براستی مایه افسوس است که پس از رفتن مهربد عزیز، ایشان هم تصمیم به ترک این جمع گرفته اند.


امیدوارم هرچه زودتر از مشغله های زندگی خلاص شوید تا باز هم از حضورتان در دفترچه بهره مند شویم.
به امید روزی که همگی از شر جمهوری نکبت اسلامی رها شویم و یک قرار دسته جمعی در یکی از کافه های تهران بگذاریم.