ما ژنهایی برای خود «اراده آزاد» هم داریم و ساختار جلوی مغز (
Prefrontal cortex) نگره داده شده است که بیشترین نقش در آن را دارد.
نکته دیگر این است که ژنها اصولا به سختی از میان میروند. روش معمولی که گزینش سرشتی (طبیعی) دنبال میکند تیکه دوزی روی هم
است: اگر ژنی داریم که پیشتر راه خود را به استخر ژنی باز کرده و بگوییم انگیزش آدمکشی میدهد، به جای پاک شدن، ژن دیگری خواهیم
داشت که بر پاد آن انگیزه بشردوستی داده و ایندو در چالش همیشگی با یکدیگر پیش خواهند رفت (که به احساس دوگانگی و شاید اراده آزاد میانجامد)