نظرسنجی درباره ی یک مسئله اخلاقی

[Mehrbod]

اون جهان فرضی که میگید برای من طوری اتفاق خواهد افتاد که دیگه اثری از جهان قبلی به یاد نمیارم. بنابر این چه لزومی داره من گزینه 2 رو انتخاب نکنم؟ با انتخاب گزینه 2، همه افراد در جهان من سالم و سرحال مثل گذشته خواهند بود و خودم هم مشکلی نخواهم داشت. من در جهان بعدی زندگی عادی خودم رو دارم، فقط حافظه ام از اون رویداد پاک شده (و خودممم اینو نمیدونم) و مردم هم دیگه مریض و دردکش نیستند. پس گزینه 2 گزینه به صرفه تریست.

من لازمه داشتن هویت را «پیوستگی» آن می‌دانم.

مانند تناسخ که اگر براستی هم وجود داشته باشد هیچ احساسی را در آدم برنمی‌انگیزد و اگر شما بدانید که در زندگی قبلی فلان آدم بوده‌اید، به هیچ عنوان نمی‌توانید آن
شخصیت را با شخصیت کنونی‌اتان یکسان ببینید و همان احساسی که نسبت به هویت کنونی خود دارید را، نسبت به هویت‌هایی که در زندگی‌های پیشین گذرانده‌اید داشته باشید.

[kourosh_bikhoda]

من فکر میکنم اگر تمام انسان ها دارای درد و عذاب باشند، زندگی برای من ممکن نیست. فرض کنید میبینید معشوقه شما، خواهر و برادر و اقوامتون همگی دارن درد عجیبی میکشند. از طرفی هم نه میتونید سرکار برید و نه تو خیابون و نه فعالیت اجتماعی دیگری بکنید. نمیتونید با همسرتون به سفر برید، نمیتونید به دیدن برادری برید که روی تخت خوابیده و به شدت درد میکشه. شما با دیدن اینکه تنها فرد سالم در زمین هستید و تمام افرادی که بهشون دلبستید دارای ناراحتی هستند که کشنده است، خودبخود ممکنه دچار افسردگی و بیماری هایی به سختی همون درد و عذاب بشید. بنابر این اینجا شما بازی رو دو سره باختید.

من فکر میکنم گزینه اول با توجه به اینکه دستکم معقول تر به نظر میرسه، گزینه اخلاقی تری هست.

[بهمنیار]

من چند روز است در این باره فکر می کنم، گمان نکنم کسی پیدا شود که بتواند گزینه دوم را بزند مگراین که خداپرست باشد. بی گمان گزینه یک از سوی هر بیخدایی برگزیده می شود.

توجیه خدا پرست تنها می تواند این باشد که این اراده خدا است که آن ها شکنجه شوند و من نشوم دقیقا و به صورت کامل مانند تصور بهشت و جهنم. یعنی تصور کنید در حال کام گرفتن از یک حوری هستید و آن طرف ال ای دی پنج بعدی 400 اینچ 16 میلیون رنگ (هنوز که چهار رنگ بیشتر نیست) خود را روشن کرده و می خواهید ببیند که مثلا اینیشتن چگونه تیکه و پاره می شود و لذت ایمان داشتن به اسلام و خدا را با هم وجود درک کنید صحنه قشنگ سوختن اینشتین و بقیه بیخدایان در حین کام گیری از حوری که درونش از پشت چهارصد تا حوله پیداست چه اندازه کیف دارد. (خوب بعضی وقت آدم زیادی کار کنه خل می شود)