پرتره‌ی مرد امگا

[Ouroboros]

چه دستاوردی بهتر

نمی‌دانم، مثلا یافتن درمان قطعی برای سرطان؟

منظور من را به گمانم شما بهتر از همه فهمیده باشید، من با مطالعه‌ی زندگی الیوت دریافتم که گروهی بزرگ از مردان کف ِ جامعه هستند که بازی به تنهایی قادر نخواهد بود کوچکترین کمکی به ایشان بکند زیرا حتی انجام همان کلک‌های ساده نیز نیازمند میزان مشخصی از خودباوری‌ست که در مردان بطور «ذاتی» وجود ندارد بلکه وابستگی مستقیم دارد به دستاوردهایی که در زندگی خود بدست آورده‌اند. این دستاوردها باید دارای ارزش بیرونی باشند، یعنی برای گروه اجتماعی قدرتمند و ذی‌نفوذی مهم باشند، بجز این چیستی آنها اهمیتی ندارد. اکنون در بازی یک انحرافی به راه افتاده که «بازی درونی» و نمی‌دانم تلقین و خودفریبی امگاوار را برای افزایش اعتماد بنفس تبلیغ می‌کند. این اشکالی ندارد، به شرط اینکه شما از منظر عینی یک بازنده‌ی تمام عیار نباشید.

خود دختربازی هم یک دستاورد بسیار بزرگ و مهم است، اما مسئله اینست که فقط گروه بسیار کوچکی از مردان قادر هستند خودباوری بسنده برای موفقیت در آنرا ارائه بدهند. همانطورکه پیشتر هم گفتم بازی درمانی‌ست برای درد مرد بتا، درد مرد امگا را حتی بدتر هم می‌کند چنانکه الیوت خیلی زود به این پی برد و عضو سایت «پی‌یو‌ای هیت» شد، که در حقیقت مجمع مشتی امگای مفلوک است که گرد هم می‌آیند و می‌گویند «بازی وجود ندارد، زنان فقط پول و قیافه می‌خواهند».

برای این مردان باید یک آلترناتیوی بسازیم که آنها را تشویق به «موفق» شدن در زندگی می‌کند، از خودشیفتگی کلینیکی آنها می‌کاهد و ... این آدم آنقدر خودشیفته بوده که وقتی دختران نمی‌آمدند به او پیشنهاد دوستی بدهند احساس می‌کرده که دارند به او «بی‌اعتنایی» می‌کنند، آنوقت ما می‌رویم به اینها می‌گوییم که چه؟ نیازمند «اعتماد بنفس» بیشتری هستند؟

[Theodor Herzl]

یا اینهمه بهش فشار میومده ، چرا یه prostitute استخدام نکرده!

[Ouroboros]

یا اینهمه بهش فشار میومده ، چرا یه prostitute استخدام نکرده!

مسئله سکس نیست مسئله ارتباط عاطفی‌ست که دسترسی به سکس در ما پدید می‌آورد. اینکه کسی شما را آنقدر دوست داشته، یا شما آنقدر در نظر او جذاب آمده‌اید که بخاطرتان پاهای خود را بگشاید خیلی متفاوت است از اینکه کسی بخاطر چیزی بجز خودتان چنان کرده باشد. الیوت به محض بلوغ دچار به این ذهنیت می‌شود که «زنان» در واقع جایزه‌ی زندگی هستند و او چون نمی‌تواند ایشان را جذب بکند/نگه بدارد، زندگی‌اش بی‌جایزه مانده.

[Anarchy]

البته ناتوانی در دختر بازی دلیل موجه برای کشتار نمی‌شه ، کسی‌ وظیفه نداره با کس دیگه رابطه دسته باشه !

مساله اینجا توضیح اخلاقی یا نا اخلاقی بودن عمل این پسر نیست ، آسیب شناسی موضوع هست که چطور جامعه مدرن فرد رو به این وضعیت سوق داده !!

یا اینهمه بهش فشار میومده ، چرا یه prostitute استخدام نکرده!

بعید میدونم مشکلش سکس بوده باشه ... مساله ای فراتر از این هست !!! یعنی پذیرفته شدن و دوست داشته شدن توسط یه دختر ...

[Ouroboros]

البته دلیل نفرتشان تا قدری اینهم هست که جامعه لحظه‌ای امکان آسودن به مردان بازنده نمی‌دهد، من ماه‌ها پیش در اینباره نوشتم:

مثلا در موضوع تجاوز جنسی و ارتباط با آن با محرومیت، هرچند حجاب نیز به مانند دیگر انواع والایش سکسوالیته‌ی زن روشی برای محدود کردن دسترسی مرد به کالا و مشروط کردن این دسترسی به آنچه زن و جامعه‌ی زن محور از او نیاز دارد و به همان تعبیر پیشین، بالاتر بردن نرخ است، این پدیده و پدیده‌های مشابه آن، توام با فشاری مداوم و مصنوعی به «همه‌»ی مردان است. به عبارت ساده‌تر، زنان و فرهنگی که برای بهره‌برداری حداکثری ایشان از خدمات مرد گزینش شده، اجازه گریختن از زیر چرخ دنده‌های این ماشین را به هیچ مردی نمی‌دهد، مرد بازنده(مردی که قادر نبوده رابطه‌ی جنسی زنی را خریداری بکند)، بلا انقطاع از بابت این بازندگی شرم داده می‌شود، تحقیر می‌شود و جایگاه نازل او در جامعه و آنچه را که دارد از دست می‌دهد به او یادآوری می‌کنند.

فقط تشویق نمی‌تواند برای خودکشی مرد بر بارگاه زنانگی بسنده باشد، توبیخ نیز لازم است. همانقدرکه مرد از منظر طبیعی بی‌ارزش است، از منظر تمدنی ارزشمند و مرتبط و ضروری‌ست و بدون نیروی تولید او اساسا تمدن بشری بی‌معنا می‌بود، در نتیجه همانقدرکه جامعه نمی‌تواند هدر رفتن رحمی جوان و بارور و ارزشمند را تقبل بکند و زنی را که از برآوردن وظیفه‌ی طبیعی خود ناتوان است در قالب «ترشیده» و «نازا» و ... شرم می‌دهد، مردی را هم که در برآوردن وظیفه‌ی خود در جهت فراهم آوردن وسایل آرامش و آسایش یک زن ناموفق است در قالب «مرد عزب» و «خواجه» و ... تحقیر می‌کند.

....

زیرا فارغ از اینکه چقدر زنان در سطح نازلی از زیبایی و کیفیات اخلاقی و ... به سر می‌برند(همچون برخی جوامع کنونی برای مثال، که ۴۰٪ زنان با چاقی مفرط دست و پنجه نرم می‌کنند)، فارغ از اینکه ارزشهای تک‌همسری با چه شدتی در جامعه اجرا می‌شود و فارغ از اینکه چقدر دروغهای زیبا و دلفریب پیرامون «زنان مهربان» و «جنس بهتر» سرهم می‌کنند همواره ده درصد کف جامعه‌ی مردان به نحوی بی‌رحمانه غربال می‌شوند(چنانکه در سرتاسر تاریخ شده‌اند)و هرگز در رقابت جنسی موفق به تضمین خدمات جنسی یک زن نمی‌شوند.

پس تحقیر مداوم و تلاش برای تداوم استخراج منابع از این مردان بدون هیچ خدمت جنسی در مقابل، تلاش برای در بازی نگاه داشتن آنها، تلاش برای با دروغ و دغل بهره‌برداری کردن اقتصادی و غیراقتصادی از ایشان و بستن راه‌های آلترناتیو برای ارضای جنسی این بازندگان(همچون جنده بازی یا پورن)، نسخه‌ای برای تشدید آخرالزمانی ِ خشونت جنسی خواهد بود. ارتباط مستقیمی هست میان افزایش تولید پورن و کاهش آمار تجاوز جنسی که فمینیستها از شنیدن آن به لرزه می‌افتند، زیرا در دستگاه علیل فکری ایشان تجاوز جنسی نه عملی از سر فلاکت و محرومیت و حقارت جنسی، که برآمده از «اقتدار» و نمایشی‌ست برای تحقیر زن!

....

اینست که خشونت جنسی در دو مرحله، یکی از بالای ِ بالا(توسط مردان آلفا)، و دیگری از پائین ِ پائین(توسط مردان امگا)، با تشویق زنان هر سو ادامه پیدا می‌کند.

[sonixax]

یعنی پذیرفته شدن و دوست داشته شدن توسط یه دختر ...

جالبه که این مورد برای من ترسناکه!
من از دوست داشته شدن توسط یک دختر به شدت بیزارم و به محض اینکه حس کنم دختری من رو دوست داره ازش فاصله میگیرم.
دوست داشته شدن یک مسئولیت ناخواسته برای آدم میاره و من در شرایطی که بخواهم مسئولید پذیر باشم نیستم. بزن در رو بیشتر میچسبد

[Ouroboros]

مطالعه‌ی مانیفست الیوت به ما نشان می‌دهد که او بی‌نهایت «مغرور» بوده، چنان مغرور، که وقتی به دختری لبخند می‌زده و پاسخ نمی‌گرفته ساعت‌ها در خلوت بابت این نمایش ضعف خودخوری می‌کرده. اما میان جنس غروری که او دارد، با جنس غروری که یک مرد آلفا بروز می‌دهد تفاوتهای بسیار ظریف و جالبی هست:

۱. غرور آلفا عمدتا معطوف به زنان است، غرور امگا تماما معطوف به مردان: الیوت مردان «آلفا» را موجوداتی عوضی، بدرفتار و ابله می‌بیند که زنان به جای او که پسری مهربان، خوش‌رفتار و صمیمی‌ست انتخابشان می‌کنند. به عبارتی او نمی‌پرسد «چه بکنم تا مثل این مردان موفق بشوم»(مثل ما مردان میانه‌حال ِ بتا)، او می‌پرسد «چرا من موفق نیستم؟» یا «به چه حقی مرا انتخاب نمی‌کنند، چه چیز بهتری می‌خواهند»؟

۲. غرور آلفا نمود ِ عینی و بیرونی دارد، یعنی برآمده از دستاوردهای فرد در جهان خارجی‌ست، غرو امگا یا به کلی فاقد انگیزش بیرونی‌ست، یا محرکهای بی‌ربط و بی‌ارزشی دارد(مثلا ده میلیون امتیاز در وارکرفت!): الیوت با آنکه بی‌ام‌و سوار است و به دستاوردهای خود در زندگی می‌بالد، در اعماق وجود خود، و به هنگام برشمردن این دستاوردها آشکار است که هیچ اعتقادی به آنها ندارد زیرا هیچکدام متعلق به خودش نیستند. مثلا او از دستمزد خودش بی‌ام‌و نخریده، پول پدرش بوده. الیوت خیلی ساده، هیچ دستاورد واقعی و قابل اندازه‌گیری ندارد، اما «معتقد» است که اگر «بخواهد» قادر به انجام هر کاری هست.

۳. غرور آلفا به تائید دیگران نیازی ندارد، غرور امگا تماماً وابسته به تائید بیرونی‌ست: عجیب‌ترین چیزی که در زندگی خوانده‌ام همین گریستن دو ساعته در مستراح بخاطر جواب سلام نگرفتن از یک دختر بوده. مردی که دائم از بزرگ‌منشی و والامنشی و جایگاه بی‌نظیر خود لاف گزاف می‌زند، با یک اخم ساده یا لبخند ِ بی‌جواب مانده چنان از هم می‌پاشد که باورکردنی نیست. اینست که اصلا از یکجا به بعد تصمیم می‌گیرد دیگر خودش را هرگز در معرض این «داوری بیرونی» قرار ندهد زیرا داوری منفی چندان برایش دردناک است که تاب و تحمل آنرا ندارد.

۴. غرور آلفا حالتی «پدرانه» به خود می‌گیرد، غرور امگا حالتی «تحقیرآمیز»: الیوت دائم از برتری‌های خود نسبت به مردان دیگر و حقارت آنها در تناسب با خودش صحبت می‌کند. کار به جایی می‌رسد که او حتی از زنان بابت انتخابهایشان بیزار می‌شود و به ایشان می‌گوید «به شما نشان خواهم داد آلفای حقیقی کیست». او به جای آنکه مراجع بیرونی را به رسمیت نشناسد، همزمان با تکذیب مرجعیت آنها می‌کوشد تائیدشان را هم بدست بیاورد و به ورطه‌ی خود ابطال‌گری می‌افتد.

[Ouroboros]

اعتماد بنفس برای مرد بتا چیزی‌ست آموختنی چراکه او در ذهن خود تسلیم ِ فضیلت مردانه‌ی «فروتنی»ست، مرد بتا دستاورد عینی و قابل اندازه‌گیری برای توانایی‌های خود دارد اما بجای مفتخر بودن به ایشان، آنها را با خشوع در پستو پنهان می‌کند زیرا به او گفته‌اند غرور و خودستایی و نخوت در میان بدترین رذایل متصور است. بازی به او می‌آموزد که افتادگی فضیلتی‌ست مردانه، و سالهاست که ما دیگر بنا نیست نظر مساعد «پدر دختر» را جلب بکنیم و زنان با معیارهای متفاوتی مردان را غربال می‌کنند.

خودباوری مرد امگا ولی در واقع روش ذهن ناخودآگاه او برای پنهان داشتن ناتوانایی‌های اوست، اینست که او هرگز آنرا به آزمایش عینی نخواهد گذاشت و اگر به زور وادار شد آنها را عرضه بکند(مثلا در قالب پیشنهاد دوستی دادن)از کسی/چیزی که او را به این عمل واداشته احساس بیزاری می‌کند، خاصه اگر از آن آزمایش سربلند هم بیرون نیاید! کابوس متجسد!

[Ouroboros]

من فکر می‌کنم که مسئله‌ی هیچ ربطی به «میزان» هزینه‌ای است که هریک از ما به روی «دروغ بنیادین» پرداخت کرده‌ایم نداشته باشد، منظورم از دروغ بنیادین همانست که زنان درپی مرد چنین و چنان(بتا)هستند و منظورم از هزینه تلاش هرچه بیشتر برای تطابق با آن «ایده آل» برای بالاتر بردن شانس جذب ایشان است. من شخصا شاید کُل زندگی‌ام را به روی این دروغ هزینه کرده باشم(تلاش و موفقیت اقتصادی، تحصیلی، ورزشی و ...)، اما درپی اطلاع از بی‌فایده بودن آنها در جذب زنان زیبا، به جای «کینه» به دل گرفتن با آن کنار آمدم. البته میزان مشخصی از نفرت، خشم، حقارت و اندوه را در این مسیر تجربه کردم، ولی خیلی زود، شاید در حد چند ماه، با این حقیقت کنار آمدم که کُل رهیافت من به موضوع اشتباه بوده، با آنکه همه‌ی زندگی‌ام را به پای آن هزینه کرده بودم. این همان «عقده»ی معروفی‌ست که فعالان حقوق مردان/بازیکنان به آن متهم می‌شوند.

به نظر من خیلی بیش از «هزینه»ای که ما به پای دروغ بنیادین هدر می‌دهیم، «توانایی» ما در برون‌رفت از موقعیتی که داریم و میزان بضاعت روانی، جسمانی، ذهنی و عینی ما برای انطباق با «حقیقت بزرگ» است، اینکه آیا توان هماهنگ‌سازی خودمان با آنچه حقیقتا خواستنی‌ست را داریم یا نه؟ «عقده» برآمده از انفعال است، و همه‌ی ما تا اندازه‌ای در برابر حقیقت بزرگ احساس انفعال می‌کنیم، اما میزان این انفعال چه اندازه است؟ من فکر می‌کنم راز درک نفرتی که الیوت و مردان مثل الیوت از ما، آدمهای معمولی احساس می‌کنند در برسی و درک این جنبه از روابط بشری‌ست.

[Russell]

من هم صبح که این خبر را در منوسفر دیدم یکمقدار ذهنم رو مشغول کرد، ولی الان که چند صفحه از مانیفست او را خواندم حقیقتا منقلبم کرد.