کاستی هنر چامه سرایی در اینجا پیداست. برای نمونه "غمت و لحظه ات" پساوند های ناهماهنگ هستند.
برای نمونه بهتر بود میگفتند:
رهبرم ای پیشوا، جانم به پای هر دَمَت
شاد باشی جاودان، آید بسوی ما غمت
یا در رج دوم، "علی" ردیف است ولی پساوند (قافیه) ندارد، چرا که "سید" و "یا" هماهنگ نیستند.