نگر شما درباره‌یِ پارسیگویی چیست؟

[sonixax]

منکه حال ندارم نوشته های شما رو تبدیل کنم!

من هم حال ندارم ولی به شدت علاقه دارم و چون علاقه دارم حالش را پیدا میکنم .
هر چند که پارسی گویی نمیکنم ولی دوست دارم در باره اش بیاموزم .

[folaani]

حداقل در بعضی چیزها، فارسی سازی و فارسی گویی چندان جالب و کارا نیست و حتی شدنی نیست.
مثلا توی رشتهء خودم که رایانه و برنامه نویسیه.
اینقدر اصطلاحات هست، اینقدر ترکیب میاد، اینقدر تغییر و افزوده ها زیاد و سریع هستن، که فرصت ترجمه و جا انداختن درست و حسابی اینا نیست. بخصوص که کسی که میخواد لغت سازی کنه باید تخصص خوبی در علوم رایانه و اینها هم داشته باشه. نباید این مسئله ساده گرفته بشه. حداقل باید یک تیم باشن که توش چندتا خبره کامپیوتر هم باشه. یا اینکه اصلا بیان در همین پابلیک و اینترنت و اینها با چند نفر و یا عموم مشورت کنن. بنده تاحالا چند مورد ترجمه های اشتباه یا مشکل دار دیدم که مسائلی رو هم ایجاد کردن. مثلا یک جا یک آدمی که مثلا خودش رو متخصص و برنامه نویس هم میدونه (واقعا هم هست)، بنا بر ترجمهء فارسیش دربارهء فلان اصطلاح تخصصی نظر داشت و میگفت فلان طوره، که بعدا با توضیح و سند بهش ثابت کردم کاملا غلطه و ترجمهء فارسی هم به دردی نمیخوره!
ما خدایی اینقدر وقت نداریم که حالا بخوایم اینا رو معادل سازی کنیم، بعد خودمون هم استفاده کنیم و جا بیفته برای خودمون و دیگران.
چون علم و فناوری بخش عمدش از اونور میاد و بخش اعظمش هم زبان انگلیسی است، بهینه ترین راه از نظر تخصصی اینه که با خود انگلیسی کار کنیم تاحد ممکن. فارسی تنها در حد ضرورت.
تبدیل بعضی اصطلاحات هم بنظر میاد واقعا دشواره. مثلا سر معنای همون اصطلاحی که با طرف بحث کردم، هیچکس نتونست یک معادل فارسی خوب براش پیدا کنه، و از بنده خواستن اگر چیزی بنظرم میرسه بگم، که بنده هم هرچی فکر کردم بنظرم نرسید (خب تخصص در زبان فارسی هم ندارم).

[مزدك بامداد]

اینقدر اصطلاحات هست، اینقدر ترکیب میاد، اینقدر تغییر و افزوده ها زیاد و سریع هستن، که فرصت ترجمه و جا انداختن درست و حسابی اینا نیست

ما هم گفتیم که ما باید یک فرهنگستان کارآمد و پارسی دوست راستین داشته باشیم که زبان مان از دست نرود. زبان پارسی خودش این توان را دارد ولی یتیم افتاده !


•

[homayoun]

ما خدایی اینقدر وقت نداریم که حالا بخوایم اینا رو معادل سازی کنیم، بعد خودمون هم استفاده کنیم و جا بیفته برای خودمون و دیگران.
چون علم و فناوری بخش عمدش از اونور میاد و بخش اعظمش هم زبان انگلیسی است، بهینه ترین راه از نظر تخصصی اینه که با خود انگلیسی کار کنیم تاحد ممکن. فارسی تنها در حد ضرورت.

واژگان انگلیسی را کشور های دیگر که انگلیسی زبان هم نیستند به کار میبرند. بدبختی ما از واژگان تازی است که ما را گیج و گمراه میکند. واژگان زشتی مانند مخرج مشترک مختلف الجهت مشتق ماورا محور اثر خارجی متمرکز تابع متواضی الاضلاع عمود قائم الزاویه قاعده تعیین جهت اینهاست که باید پاک شود. نه چیزی مانند انتگرال ....

[Mehrbod]

[homayoun]

[Mehrbod]

[Nevermore]

برای نمونه در علم مکانیک سیالات ما واژه ی داریم به نام "لِزجت" که بی اندازه واژه ی بی ریخت و زمختی است.
اما برابر بسیار زیبای پارسی آنرا داریم که "گران روی" است.خود همین واژه به خوبی چم دانشیک اش را نشان می دهد.
یا "گشتاور" که دانشجو بی برو برگرد تنها با شنیدن این واژه می تواند دریابد که فردید چیست.
روی هم رفته در علم مکانیک تلاش خوبی برای پارسیگویی شده.نمونه:
تنش،کُرنش(که بی اندازه واژه ی زیبایی است)،کشش،خمش،پیچش،خزش،سخت� � و...

[homayoun]

اگر روزی استاد دانشگاه شدید همه را به پارسی برگردانید و بگویید اگر کسی به تازی بنویسد نمره نمیگیرد... یا میتوان نسک ها را به پارسیک ناب برگرداند.... خود به خود همه چی دست میشود.

پارسیگر

زوری که نیست!

کسیکه میخواهد چیزی بیاموزد و به اندیشه بها میدهد, خودبه‌خود به پارسیک[4] روی میاورد, زیرا فرایند‌هایِ انگارش و پندارش را برای وی می‌آسانند.

هاها ... این را بگویید...ولی این کار را نکنید... شوخی توش بود.. منو خودم همه جزوه هارو به پارسی برمیگردونم. پارسیکردن نسک ها کار خوبیه!

[مزدك بامداد]