نماز امام شفا بخش بود و تا مدتها هر که در سامرا بیمار میشد، حضرتش بر بالین وی حضور یافته و برایش نماز میخواند. ایشان بیماران بسیاری اعم از جذامی، طاعونی و غیره را به طریق مذکور شفا داد و بدین ترتیب شهرتش از مرزها فراتر رفت. نقل است امام برای درمان سرطان پروستات حاکم پارس، عازم آن سرزمین بود که شب قبل از سفر با انگور سمّی از پای در آمد.
تناقضات ساختاری - نشر خرافه - ص 36