تاپیک آزاد تالار سیاست و اقتصاد

[Theodor Herzl]

برای اولین بار نیز حزبی که در آلمان جایگزین حزب نازی شده یعنی‌ NDP نیز یک نماینده به پارلمان اروپا می‌فرسته!

[sonixax]

هر زمانی‌ که اروپا در مشکل اقتصادی فرو میرود حزب‌های فاشیستی قدرت میگیرند و اول از همه هم خارجی‌‌ها رو باعث مشکل میدونند.

جالبه که باعث و بانی وضع خراب قوانین احمقانه ای هستش که خودشون و نه خارجی ها وضع کردند!
به طور مثال شما اگر خودت رو به کوری و کچلی و مریضی بزنی اورت بهت پول میدند! از اون طرف هم برو سیاه کار کن!
حالا برو بگو من تصمیم دارم مستقل بشم ولی یک مقداری کمک لازم دارم تا توانایی این رو پیدا کنم که از شما کمک نگیرم! در جا پولی که بهت میدند قطع میشه هیچ فرداش ده تا نامه برات میاد که انقدر هزار یورو بدهکاری بیار بده و خلاصه کار رو شروع نکرده ورشکست میشی!!! بعد باز میری گل خودشون ازشون پول بیکاری میگیری !!!
اگر هم بری برای یکی دیگه کار کنی دست کم 50% درآمدت رو ازت تحت عنوان انواع و اقسام مالیاتهای مسخره از تلویزیون بگیر تا مالیات شورت کشیش سر کوچه ازت کم میکنند طوری که با اینکه ماهی 1800 تا 3000 یورو حقوق میگیری باز از پس مخارجت بر نمیای و کمک دولتی باید بگیری!!!!
هزار تا ماتحت چپه باید بدی تا به جایی برسی که بتونی مستقل عمل کنی و وقتی به اون مرحله رسیدی چون دیگه زورشون بهت نمیرسه یک ساله فراری سوار میشی!!!!
به عبارت ساده تر سیستم به قدری احمقانه هستش که ضعیف، کودن، بی پول همیشه ضعیف و کودن و بی پول میمونه و این صدقه سری قوانین مسخره ی سوسیالی اینجاست چرا که درست همون قوانینه که باعث میشه هرگز نتونی روی پای خود وای سی. یکی نیست به اینها بگه یا کلن بشید سوسیالیستی یا کلن بشید امپرایلیستی این دو تا رو با هم قاطی کنید نتیجه میشه این عَنی که الان هست.
تازه این بخش احمقانه در مورد قوانین کار بود!

حالا شما فرض کن یک خارجی که زبان بلد نیست! امکان یاد گیری زبان رو نداره! مدارک تحصیلیش در اینجا به رسمیت شناخته نمیشه و ... پیدا کردن کار با درآمد خوب براش یک امر غیر ممکنه پس میره از دولت کمک میگیره یا برای اینکه از گشنگی نمیره میره دنبال کار سیاه، خلاف یا دور زدن قوانین و با اینکه درصد این خلافکاری ها خیلی ناچیز و کمه ولی چون به چشم میاد فوری میگن خارجی ها باعثش هستند!!!!!! در صورتی که خود خرشون باعث و بانیش هستند.

بعد دزدی های سطح بالا و دولتی هم اینجا کم نیست! مثلن میاند یک خیابون رو میکنند برای تعمیر و آسفالت و اینها 6 ماه طول میکشه درستش کنند!!!!
نزدیک خونه ما یک زمین خاکی خیلی بزرگ بود، اوایل سال اومدند شروع کردند یک شهرک اونجا درست کردن، از 3 ماه قبلش خیابون ما رو بستند که درست کنند و کاشی کنند و اینها! طول خیابون ما از نصف اون زمینه هم کمتره! شهرکه ساخته شده و داره توش آدم میاد اینها هنوز این خیابون رو که کندند درست نکردند!!!! و هی موس موس میکنند.
چرا؟! چون اون زمینه دست شرکت خصوصی بوده و سرمایه و بودجه در صورت تاخیر به خطر میوفته! این یکی دست یک مشت دزدی پفیوزِ دولتی با بودجه دولتی هستش و فقط بچاپ بچاپ از مالیات مردم براشون مهمه نه تموم کردن کار.

[sonixax]

برای اولین بار نیز حزبی که در آلمان جایگزین حزب نازی شده یعنی‌ NDP نیز یک نماینده به پارلمان اروپا می‌فرسته!

من قبلن هم گفتم اگر آمریکا و انگلیس و فرانسه و اسرائیل و قدرتهای دنیا مثل شیر بالا سر اینها نباشند از فردای اون روز دوباره شروع میکنند یهودی ها و کمونیستها و ... رو میریزند تو کوره آدم سوزی!

[Hezbollah_YaHasan]

امروز مشتی فریب خورده در خیابان فاطمی به بهانه مصالح کشور آشوب کرده بودند تا فتنه را زنده کنند. اعلامیه هم دادند که شهر های دیگر مردم به خیاباتها بریزند.

[sonixax]

شما زیاد حرص نخور شیرت خشک میشه :))

[sonixax]

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید ایران با چالش‌های فرهنگی و اجتماعی بسیاری روبروست

[iranbanoo]

خوب به سلامتی روابط ایران و عربستان هم رسما قطع شد

[Dariush]

قطعی روابط ایران و عربستان (فارغ از فرمی که باعث‌‌اش شد) در نهایت
چندان هم بد نیست. برخلاف آنچه که پیاپی می‌شنویم، این اتفاق به
هیچ رو تاثیری در شکاف میان شیعه و سنی ندارد، وضع از این بدتر
نمی‌شود. از طرفی در خوشبینانه‌ترین وضع، عرستان و ایران تنها شاید
رهبری سیاسی دو شاخه‌ی مذهبی اسلام را بر عهده داشته باشند،
نقش چندانی در رهبری معنوی شیعه و سنی ندارند.

در این بازی آثار پیروزی ایران بر عربستان مشهود است! ایران از هر سو
در حال پیشروی در منطقه است و از آنجا که عربستان خایه‌ و توان آغاز
جنگ مستقیم با ایران را ندارد (پوشالی‌ترین ارتش منطقه و شاید جهان در اختیار
عربستان است)، این پیشروی تا مدتها می‌تواند ادامه داشته باشد.
سعودی‌های احمق با به خاک سپردن پادشاه پیشین، اندک تعقلی
که در سیاست‌های منطقه‌ای خویش داشتند را نیز دفن کردند.
آنها برای تضعیف ایران دست خودکشی زده‌اند و نفت را به زیر 30 دلار
رسانده‌اند؛ در حالیکه با کسری بودجه چندصد میلیارد دلاری سر می‌کنند
تصور کرده‌اند که اقتصاد ایران که کمتر از دو میلیون بشکه نفت در روز در برابر
شش میلیون بشکه نفت خودشان تولید میکند، لطمه وارد کرده‌اند. این روند اگر ادامه
پیدا کند، طی مدت کوتاهی تمام ذخیره‌ی ارزی هفتصد میلیارد دلاری‌شان
ته خواهد کشید.

مساله دیگر تهدید داعش برای عربستان است. داعش و القاعده برای عربستان
تهدیدهایی بزرگتر از ایران باید محسوب بشوند. القاعده و داعش
بر خلاف تشیع در عربستان بسیار مقبول هستند و به عنوان آلترناتیوهای دولتی
مطرح هستند. عملگرایی می‌تواند بصورت جدی در اثر کسری بودجه‌های پی در پی
دولت در عربستان به سلفی‌های مخالف دولت تزریق شود. همین الان و در روزهای
اخیر نارضایتی‌های عمومی در اثر کاهش پنجاه درصدی یارانه‌های دولتی افزایش
یافته‌اند.

از سوی دیگر برخلاف تصور خام سعودی‌ها، غرب در این جنگ سرد، جانب ایران را دارد.
سیمای به شدت مخرب عربستان و سیاست‌های خارجی هیجان و نسنجیده‌ی آنها
در برابر دیدگان سیاستمداران غربی هر روز نمایان‌تر می‌شود. دولتهای غربی
در برابر افکار عمومی و در سطح بین‌المللی از بابت روابط حسنه‌ی خود با عربستان
که آشکارا به حمایت از اسلامیست‌ها و تروریست‌های شناخته شده می‌پردازد
تحت فشار هستند. انتقادهایی که در پی تصویب قانون جدید محدودیت سفر به کشورهای
ایران، سودان، سوریه و عراق در آمریکا، شد نشان می‌دهد که غرب در مورد ایران
کمتر به مواضع پیشین خویش پایبیند است. از سویی ائتلاف جهانی علیه داعش
در سوریه و عراق عملا در حال جنگیدن دوشادوش ایران و بر علیه اهداف و گروه‌هایی
هستند که بطور مستقیم توسط عربستان پشتیبانی می‌شوند. با این تفاسیر
عربستان هرگز در سوریه و عراق پیروزی چشمگیری به دست نخواهد آورد و از طرفی
هم با توجه به کسری بودجه‌های پی در پی توانایی ادامه‌ی نامحدود جنگ در یمن و
پشتیبانی از تروریست‌های عراق و سوریه را ندارد.

تنها هم‌پیمان قابل توجه عربستان در منطقه ترکیه هستند (امارات، بحرین و کویت،
جملگی پشم هستند) که این اتحاد نیم‌بند نیز در برابر اتحاد قدرتمند روسیه و ایران ناتوان
جلوه می‌کند.

عربستان همه‌ی امیدش را در گرو حمایت غرب بسته، امیدی که واهی‌ست و وجهه عقلانی
ندارد. در برابر تحقیرهای پی‌ در پی روسیه که طی دو سه سال اخیر به کشورهای غربی روا
داشته، از ناتو و اروپا و آمریکا هیچ بخاری برنخواست؛ تصور اینکه عربستان انگیزه‌ای شود
که غرب در حمایت از آن روند رو به بهبود رابطه با ایران را برهم زند و در مقابل روسیه
بایسند، بسیار بعید است.

سعودی‌‌ها پیش از هر چیز باید جایگاه خود را بشناسند. آنها هرگز نمی‌توانند ایران
را در معادلات خاورمیانه به عقب برانند و او را کاملا شکست دهند. قدرت اقتصادی
عربستان به شدت وابسته به نفت است که بطرز برگشت‌ناپذیری ارزان شده است.
نارضایتی عمومی در عربستان در حال افزایش است و گرایش به گروه‌های شبه‌‌القاعده
هر روز در میان عموم بیشتر می‌شود. ارتش عربستان با تمام تسلیحات نظامی
در اثر نبود نیروی زمینی قابل توجه، در برابر ایران و متحدانش حرفی برای گفتن ندارد.
تحمل و حمایت‌های غرب نیز در برابر سیاست‌های نسنجیده و کودکانه‌ی عربستان
نیز رو به پایان است. بنابراین پیش از هر چیز عربستان باید نگران امینت داخلی
کشورش به خصوص در ماه‌های آینده باشد. داعش شاید بتواند در نقاطی از
ایران ناامنی‌هایی را ایجاد کند، اما هرگز نفوذ نخواهد داشت؛ در این مورد
اما عربستان به شدت آسیب‌پذیر است.

[Agnostic]

قطعی روابط ایران و عربستان (فارغ از فرمی که باعث‌‌اش شد) در نهایت
چندان هم بد نیست. برخلاف آنچه که پیاپی می‌شنویم، این اتفاق به
هیچ رو تاثیری در شکاف میان شیعه و سنی ندارد، وضع از این بدتر
نمی‌شود. از طرفی در خوشبینانه‌ترین وضع، عرستان و ایران تنها شاید
رهبری سیاسی دو شاخه‌ی مذهبی اسلام را بر عهده داشته باشند،
نقش چندانی در رهبری معنوی شیعه و سنی ندارند.

در این بازی آثار پیروزی ایران بر عربستان مشهود است! ایران از هر سو
در حال پیشروی در منطقه است و از آنجا که عربستان خایه‌ و توان آغاز
جنگ مستقیم با ایران را ندارد (پوشالی‌ترین ارتش منطقه و شاید جهان در اختیار
عربستان است)، این پیشروی تا مدتها می‌تواند ادامه داشته باشد.
سعودی‌های احمق با به خاک سپردن پادشاه پیشین، اندک تعقلی
که در سیاست‌های منطقه‌ای خویش داشتند را نیز دفن کردند.
آنها برای تضعیف ایران دست خودکشی زده‌اند و نفت را به زیر 30 دلار
رسانده‌اند؛ در حالیکه با کسری بودجه چندصد میلیارد دلاری سر می‌کنند
تصور کرده‌اند که اقتصاد ایران که کمتر از دو میلیون بشکه نفت در روز در برابر
شش میلیون بشکه نفت خودشان تولید میکند، لطمه وارد کرده‌اند. این روند اگر ادامه
پیدا کند، طی مدت کوتاهی تمام ذخیره‌ی ارزی هفتصد میلیارد دلاری‌شان
ته خواهد کشید.

مساله دیگر تهدید داعش برای عربستان است. داعش و القاعده برای عربستان
تهدیدهایی بزرگتر از ایران باید محسوب بشوند. القاعده و داعش
بر خلاف تشیع در عربستان بسیار مقبول هستند و به عنوان آلترناتیوهای دولتی
مطرح هستند. عملگرایی می‌تواند بصورت جدی در اثر کسری بودجه‌های پی در پی
دولت در عربستان به سلفی‌های مخالف دولت تزریق شود. همین الان و در روزهای
اخیر نارضایتی‌های عمومی در اثر کاهش پنجاه درصدی یارانه‌های دولتی افزایش
یافته‌اند.

از سوی دیگر برخلاف تصور خام سعودی‌ها، غرب در این جنگ سرد، جانب ایران را دارد.
سیمای به شدت مخرب عربستان و سیاست‌های خارجی هیجان و نسنجیده‌ی آنها
در برابر دیدگان سیاستمداران غربی هر روز نمایان‌تر می‌شود. دولتهای غربی
در برابر افکار عمومی و در سطح بین‌المللی از بابت روابط حسنه‌ی خود با عربستان
که آشکارا به حمایت از اسلامیست‌ها و تروریست‌های شناخته شده می‌پردازد
تحت فشار هستند. انتقادهایی که در پی تصویب قانون جدید محدودیت سفر به کشورهای
ایران، سودان، سوریه و عراق در آمریکا، شد نشان می‌دهد که غرب در مورد ایران
کمتر به مواضع پیشین خویش پایبیند است. از سویی ائتلاف جهانی علیه داعش
در سوریه و عراق عملا در حال جنگیدن دوشادوش ایران و بر علیه اهداف و گروه‌هایی
هستند که بطور مستقیم توسط عربستان پشتیبانی می‌شوند. با این تفاسیر
عربستان هرگز در سوریه و عراق پیروزی چشمگیری به دست نخواهد آورد و از طرفی
هم با توجه به کسری بودجه‌های پی در پی توانایی ادامه‌ی نامحدود جنگ در یمن و
پشتیبانی از تروریست‌های عراق و سوریه را ندارد.

تنها هم‌پیمان قابل توجه عربستان در منطقه ترکیه هستند (امارات، بحرین و کویت،
جملگی پشم هستند) که این اتحاد نیم‌بند نیز در برابر اتحاد قدرتمند روسیه و ایران ناتوان
جلوه می‌کند.

عربستان همه‌ی امیدش را در گرو حمایت غرب بسته، امیدی که واهی‌ست و وجهه عقلانی
ندارد. در برابر تحقیرهای پی‌ در پی روسیه که طی دو سه سال اخیر به کشورهای غربی روا
داشته، از ناتو و اروپا و آمریکا هیچ بخاری برنخواست؛ تصور اینکه عربستان انگیزه‌ای شود
که غرب در حمایت از آن روند رو به بهبود رابطه با ایران را برهم زند و در مقابل روسیه
بایسند، بسیار بعید است.

سعودی‌‌ها پیش از هر چیز باید جایگاه خود را بشناسند. آنها هرگز نمی‌توانند ایران
را در معادلات خاورمیانه به عقب برانند و او را کاملا شکست دهند. قدرت اقتصادی
عربستان به شدت وابسته به نفت است که بطرز برگشت‌ناپذیری ارزان شده است.
نارضایتی عمومی در عربستان در حال افزایش است و گرایش به گروه‌های شبه‌‌القاعده
هر روز در میان عموم بیشتر می‌شود. ارتش عربستان با تمام تسلیحات نظامی
در اثر نبود نیروی زمینی قابل توجه، در برابر ایران و متحدانش حرفی برای گفتن ندارد.
تحمل و حمایت‌های غرب نیز در برابر سیاست‌های نسنجیده و کودکانه‌ی عربستان
نیز رو به پایان است. بنابراین پیش از هر چیز عربستان باید نگران امینت داخلی
کشورش به خصوص در ماه‌های آینده باشد. داعش شاید بتواند در نقاطی از
ایران ناامنی‌هایی را ایجاد کند، اما هرگز نفوذ نخواهد داشت؛ در این مورد
اما عربستان به شدت آسیب‌پذیر است.

درود. مطلب خوبی است. ولی درمواردی نظر دیگری دارم.
1- مهم ترین نکته این است که حکومت ایران حاکمیت مافیای مذهبی ایران است که دست نشانده و مطیع غرب است. عربستان هم مطیع غرب است. در هر کشور غربی در سطوح ظاهری و باطنی جنگ قدرت شدیدی بین احزاب و گروه های مختلف بر قرار است و برایند آن بعلاوه زد و خورد بین گشورهاب غربی در نهایت در سیاست ایران و سایر کشورهای خاورمیامه نمایان میشود.

مثلا جمهوریخواهان آمریکا در جریان گروگان گیری سفارت آمریکا آمر بودند گه به سقوط دولت بازرگان که روابط خوبی با دموکراتها داشت انجامید و بعد به سقوط کارتر و دموکراتها انجامید یعنی کارتر انتخابات را باخت و چهار دوره جمهوری خواهان قدرت گرفتند.

2- عربستان در پایین آوردن قیمت نفت با افزایش بیش از حد تولید دستور از غرب گرفته. یا دولت آمریکا مستقیم با مذاکره دستور داده یا گروهی خارج از دولت فعلی به عربسنان دستور داده.

3- عربستان و ایران مرز خاکی ندارند پس نیروی زمینی تعیین کننده نیست.

4- این جنگ داعش و طالبان از اول توسط غرب طراحی شده. عربستان صدها میلیارد ذخیره ارزی دارد و صدها میلیارد سهام کارخانه های غرب. اگر غربی ها لازم دیدند با انقلاب و کودتا یا جنگ در عربستان تمام آن را از چنگ عربسنان خارج خواهند کرد.

[Dariush]

1- مهم ترین نکته این است که حکومت ایران حاکمیت مافیای مذهبی ایران است که دست نشانده و مطیع غرب است. عربستان هم مطیع غرب است. در هر کشور غربی در سطوح ظاهری و باطنی جنگ قدرت شدیدی بین احزاب و گروه های مختلف بر قرار است و برایند آن بعلاوه زد و خورد بین گشورهاب غربی در نهایت در سیاست ایران و سایر کشورهای خاورمیامه نمایان میشود.

نه عربستان و نه ایران مطیع غرب نیستند. این اشتباه رایجی‌ست که در تحلیل‌های سیاسی
به وفور یافت می‌شود و ناشی از درک نادرست از روابط بین‌الملل است. عربستان متحد
غرب است و دلیل عمده‌اش هم تهدید ایران است. عربستان ذاتا نه تنها متحد غرب محسوب
نمی‌شود، که دشمن آن است. همین الان تمام غرب در عراق و سوریه و آفریقا در حال جنگیدن
با گروه‌هایی هستند که تحت حمایت مستقیم و غیرمستقیم عربستان هستند. غرب
در حال پی بردن به این واقعیت است که اندک اندک بیش از آنچه که در اثر مبادلات
تجاری با عربستان در حال کسب است، دارد در مبارزه با تروریسم مورد حمایت
با عربستان خرج می‌کند..
به هر رو، عربستان از زمانی متحد غرب شد که در ایران جمهوری اسلامی حکومت
را در دست گرفت. تا پیش از آن، عربستان دشمن غرب محسوب می‌شد و در
خوشبینانه‌ترین حالت در برابر ایران و مصر، کشوری بی‌اهمیت محسوب می‌شد
که صرفا در حد و اندازه‌های یک بنگاه اقتصادی به آن نگاه می‌شود. هر زمان هم
که تهدید ایران مرتفع شود، وضعیت به همان حال سابق خویش بازخواهد گشت.

جمهوری اسلامی هم به هیچ وجه دست‌نشانده‌ی غرب محسوب نمی‌شود.
اتلاق تئوری توطئه و دایی‌جان ناپلئونی به این استدلال هم زیادی دیگر کلیشه‌ای
شده است! شما اگر در رفتار جمهوری اسلامی دقت بیشتری به خرج دهید، خواهید
دید که بیش از آنکه از مدل‌های غربی تبعیت کند، پایبند به اصول انقلابی شرقی،مثل
شوروی و چین است.

2- عربستان در پایین آوردن قیمت نفت با افزایش بیش از حد تولید دستور از غرب گرفته. یا دولت آمریکا مستقیم با مذاکره دستور داده یا گروهی خارج از دولت فعلی به عربسنان دستور داده.

اینطور نیست دوست گرامی. عربستان می‌داند و درست هم می‌داند
که در صورتی که ایران به جامعه جهانی بازگردد و نگاه‌ها از ایران برداشته شود
همه‌ی توجهات به سوی عربستان و نقش مخربی که در تمام این سالها در
خاورمیانه داشته معطوف خواهد شد. کاسته شدن اهمیت نفتی عربستان
هم به این وضع دامن خواهد زد. از طرفی پیشرفت تکنولوژی‌هایی که در غرب
به شدت در حال گسترش هستند تا از سنگ‌‌ها و سطح زمین نفت استخراج
کنند، سرعت این فرآیند را بیشتر می‌کنند. عربستان می‌کوشد با پائین نگاه
داشتن قیمت نفت، تولید نفت شل را از صرفه اقتصادی خارج کند. او می‌تواند
مدتی این کار را بکند، اما بالاخره تا دو سه سال دیگر این اتفاق خواهد افتاد.

3- عربستان و ایران مرز خاکی ندارند پس نیروی زمینی تعیین کننده نیست.

مرز آبی دارد، کاملا به محدوده‌ی تیررس موشک‌های ایران نزدیک
است، با یمن و عراق هم مرز خاکی دارد.