ببینید نیاز جامعه در خیلی از مواقع یک چیز "ذهنی" هست،شاید روی مواردی مثل خوراک، پوشاک مسکن و آموزش و کلا چیزهای ابتدایی بشه توافق داشت ولی موارد دیگه ای هم هستند که کلا بحث برانگیزند.
برای نمونه سرگرمی-ورزشی مثل فوتبال یا هنر-صنعتی مثل سینما خیلی بیشتر از همه اتومبیل های طلایی هزینه بر هست و بیشتر سود مالیشون هم به گروه نسبتا اندکی میرسه ولی آیا مخاطبان پرشمارشون وادار به هزینه کردن میشند؟!
از دید این گروه از مخاطبان پیشرفت سینما و فوتبال چیز کم اهمیتی محسوب نمیشه و حداقل رفتار مالیشون بازگو کننده این هست که حاضر نیستند به بهای توقف یا کاهش رشد اینها سرمایه هاشون رو جای دیگه ای هزینه کنند.
خب این وسط دو راه بیشتر باقی نمیمونه یا به احترامشون احترام گذاشته بشه یا پیشزفتی که به "صلاح"شون هست رو به زور اجرا کنیم.