اسرائیل ستیزی و یهود ستیزی

[Theodor Herzl]

اگر هولوکاست نبود شاید یهودیان گرد هم گردنمی شدند تا اسراییل را تشکیل دهند شاید.

این حرف نا بجا هست جنبش صهیونیسم نوین دهه‌ها قبل از هلوکاست شروع شد و یهودیان قبل از نازی‌ها به اسرائیل مهاجرت میکردند، اگر آن تعداد یهودیان اروپا که کشته شدند اکنون زنده مینندند و تولید مثل میکردند ، الان جمعیت یهودیان جهان بسیار بیشتر از این ۱۴-۱۵ میلیونی که الان هست بود و نسبت جمعیت یهودی به عرب در اسرائیل نیز به مراتب بیشتر بود ، پس می‌توان نتیجه گرفت که هلوکاست به سود تشکیل اسرائیل نبوده است.

اکنون اگر بگوییم که دین یهود (نه مردم یا نژاد یهود) دین خطرناکی است، به چه کسی بر می خورد؟ چرا باید به کسی بربخورد؟

به کسی‌ بر نمی‌خورد ، گور پدر موسی‌ ، تورات، تلمود و کلّ دین یهود و هر دین و مذهب دیگری! کسی‌ اینجا با کشیده زدن به یهودیت مشکلی‌ ندارد ، بحث اسرائیل جدا از بحث نقادانه در مورد دین هست.

نخست این که این پسرعموهایناتنی عرب و یهود همدیگر را در اورشلیم گاهی قتل عام می کنند.
Baruch Goldstein - WiKi
تازه پس از دیدن تصویر این آقا من دیدم که بن لادن به گرد پایش هم نمی رسیده. تازه پزشک هم بوده و سوگند هم خورده بوده که جان انسان ها را نجات دهد.
دو سرانجام که چی؟ باید اسراییل همه ی عرب ها، یا دست کم همه ی پلستینی ها (فلسطین سابق) را بکشد تا همه راحت شویم؟

هوچی گری کار درستی‌ نیست، این گروهی که باروخ گلدستین عضوش بود در اسرائیل یک گروه تروریستی محسوب می‌شه (گروه کاخ) ، ترور فلسطینی یک ترور ملی‌ هست ، مختص به یک گروه ۱۰۰ نفره مثل کاخ نیست.

سه، شوربختانه اسراییل مانند یک پادگان نظامی است

شما تا به حال پایتان به اسرائیل رسیده است که می‌گوئید یک پادگان نظامی است؟ منظور شما چی‌ هست از این جمله؟

این که چرا اسراییل این جا برپاشده تنها و تنها و تنها دلیل مذهبی دارد و هیچ دلیل دیگر در آن وارد نیست.

این سخن شما نشان میدهد که اندازه ارزنی از تاریخ صهیونیسم ، شخصیت تئودور هرزل و نوشته‌های او آشنایی‌ ندارید ، پیشنهاد می‌کنم به این جستار بروید و کمی‌ از تاریخچه صهیونیسم بیاموزید. بنیان گذاران اسرائیل نوین اکثریت بیخدا بودند از هرزل گرفته تا بن گورین. دیوید بن گورین کسی‌ که بیانیه استقلال اسرائیل را خواند و اولین نخست وزیر کشور بود.
آشنایی‌ با صهیونیسم و کشور اسرائیل

[Anarchy]

پس می‌توان نتیجه گرفت که هلوکاست به سود تشکیل اسرائیل نبوده است.

البته این قسمت رو من قبول ندارم !! قبول که هلوکاست جمعیت یهودیان رو کاهش داد اما مثل یک کاتالیزور عمل کرد برای تشکیل کشور یهودی و اگر نبود به این سرعت و با عجله و بدون بررسی کافی، طرح تقسیم در سازمان ملل به رای گذاشته نمیشد...یعنی هلوکاست یه جورایی باعث شد حق داشتن کشور یهودی برای یهودی ها لازم تلقی شه...

[Theodor Herzl]

البته این قسمت رو من قبول ندارم !! قبول که هلوکاست جمعیت یهودیان رو کاهش داد اما مثل یک کاتالیزور عمل کرد برای تشکیل کشور یهودی و اگر نبود به این سرعت و با عجله و بدون بررسی کافی، طرح تقسیم در سازمان ملل به رای گذاشته نمیشد...یعنی هلوکاست یه جورایی باعث شد حق داشتن کشور یهودی برای یهودی ها لازم تلقی شه...

ببینید ، بیانیه بالفور این رو گفته بود که سرزمین اسرائیل تحت حاکمیت بریتانیا بعد از خروج آنها تقسیم می‌شه و کشور یهودی نیز تشکیل می‌شه ، حالا شاید ۱۰-۲۰ سال دیرتر اسرائیل تشکیل میشد ، ولی‌ جمیعت یهودی‌ها چندین برابر بود و این بیشتر به نفع اسرائیل بود.

[Anarchy]

ببینید ، بیانیه بالفور این رو گفته بود که سرزمین اسرائیل تحت حاکمیت بریتانیا بعد از خروج آنها تقسیم می‌شه و کشور یهودی نیز تشکیل می‌شه ، حالا شاید ۱۰-۲۰ سال دیرتر اسرائیل تشکیل میشد ، ولی‌ جمیعت یهودی‌ها چندین برابر بود و این بیشتر به نفع اسرائیل بود.

نه بیانیه بالفور اصلا چنین چیزی نگفته بود...یعنی اصولا در این بیانیه حرفی از تشکیل کشور و تقسیم مطرح نبود!! همین رو در صفحات قبل آوردم...

United Nations Partition Plan for Palestine - Wikipedia, the free encyclopedia

The League of Nations granted Britain a mandate over Palestine as part of the Partitioning of the Ottoman Empire following World War I. A British census of 1918 estimated 700,000 Arabs and 56,000 Jews.^[11]In the 1917 Balfour Declaration, the British foreign secretary stated that the British government viewed “with favour the establishment in Palestine of a National Home for the Jewish people [with the understanding that] nothing should be done to prejudice the civil and religious rights of the existing non-Jewish communities in Palestine . . . .” .^[11] Neither partition nor statehood was mentioned as the means of accomplishing the National Home. Lord Curzon, who later succeeded Balfour as foreign secretary, wrote a memorandum expressing concern about what would become of the Arab inhabitants of Palestine who had “occupied the country for the best part of 1,500 years” and would “not be content either to be expropriated for Jewish immigrants, or to act merely as hewers of wood and drawers of water to the latter." ^[11]
In 1937, the Peel Commission proposed a Palestine divided into a small Jewish state (about 15%), a much larger Arab state, and an international zone. The Arab leadership rejected the plan, while the Jewish Agency rejected the plan's borders and established its own committees on borders and population transfer, drawing up alternative proposals.^[12] These proposals contained provisions for the relocation of Arab population to areas outside the borders of the new Jewish state, modeled on the population exchange between Greece and Turkey; they were also rejected by the Arab side.The British Woodhead Commission considered several additional plans for partition. In 1938 the British government issued a policy statement declaring that "the political, administrative and financial difficulties involved in the proposal to create independent Arab and Jewish States inside Palestine are so great that this solution of the problem is impracticable". Representatives of Arabs and Jews were invited to London for the St. James Conference, which proved unsuccessful.^[13]
The MacDonald White Paper of May 1939 declared that it was "not part of [the British government's] policy that Palestine should become a Jewish State" and sought to eliminate Jewish immigration to Palestine. The Jewish Agency hoped to persuade the British to restore Jewish immigration rights, and cooperated with the British in the war against Fascism. Aliyah Bet was organized to spirit Jews out of Nazi controlled Europe, despite the British prohibitions. The White Paper also led to the formation of Lehi, a small Jewish terrorist organization which opposed the British, and fought on the side of the Axis, throughout the war.

UN involvement

After World War II, despite pressure to allow the immigration of large numbers of Jewish Holocaust survivors to Palestine, the British maintained limits on Jewish immigration in line with the 1939 White Paper. The Jewish community rejected the restriction on immigration and also organized an armed resistance. These and United States pressure to end the anti-immigration policy led to the establishment of the Anglo-American Committee of Inquiry. In April 1946, the committee reached a unanimous decision. The Committee approved the American condition of the immediate acceptance of 100,000 Jewish refugees from Europe into Palestine. It also recommended that there be no Arab, and no Jewish State. US President Harry S. Truman angered the British government by issuing, without forewarning, a statement supporting the 100,000 refugees, but refusing to acknowledge the rest of the committee's findings. The British government had conditioned the implementation of the report's recommendations on the US providing assistance if force would be required to do so, but that was not offered. The US War Department had issued an earlier report which stated that an open-ended US troop commitment of 300,000 personnel would be necessary to assist the British government in maintaining order against an Arab revolt.^[14]
On 7 February 1947, Britain announced its intent to terminate the Mandate for Palestine. On 2 April 1947, Britain formally asked the United Nations to make recommendations regarding the future government of Palestine.^[15] On 15 May 1947, the UN appointed the United Nations Special Committee on Palestine (UNSCOP), composed of representatives from eleven states. To make the committee more neutral, none of the Great Powers were represented. The UNSCOP spent three months conducting hearings and a general survey of the situation in Palestine.
On 18 July 1947, the SS Exodus, a ship packed with Holocaust Survivors wanting to immigrate to Palestine, arrived off the coast. The ship was intercepted by the Royal Navy and a struggle ensued in which two passengers and a crew member died. UNSCOP members watched as the Exodus passengers were forcibly transferred to ships bound for France. The passengers refused to disembark in France, and the British ultimately decided to transfer the passengers to Hamburg, Germany. The voyage resulted in spectacularly bad press for the British and was followed by UNSCOP members as they deliberated in Geneva.
On 3 September 1947, the Committee reported to the General Assembly. CHAPTER V: PROPOSED RECOMMENDATIONS (I), Section A of the Report contained eleven proposed recommendations (I - XI) approved unanimously. Section B contained one proposed recommendation approved by a substantial majority dealing with the Jewish problem in general (XI). CHAPTER VI: PROPOSED RECOMMENDATIONS (II) contained a Plan of Partition with Economic Union to which seven members of the Committee (Canada, Czechoslovakia, Guatemala, the Netherlands, Peru, Sweden and Uruguay), expressed themselves in favour. CHAPTER VII RECOMMENDATIONS (III) contained a comprehensive proposal that was voted upon and supported by three members (India, Iran, and Yugoslavia for a Federal State of Palestine. In CHAPTER VIII A number of members of the Committee expressed certain reservations and observations.^[16]

[Theodor Herzl]

ببینید وقتی‌ بیانیه بالفور از طرف بریتانیا اعلام شد ، آنجا که به آن فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا میگفتند این بود و تمامی‌ این سرزمین خانه ملی‌ یهود می‌‌شد ، طرح تقسیم سرزمین اسرائیل اینجا در کار نبود.

سال ۱۹۲۲ چه اتفاقی‌ افتاد؟ قسمت غربی رود اردن جدا شد و کشور اردن آنجا تشکیل شد ، که این باعث شد ۷۷% آن زمینی‌ که قرار بود خانه ملی‌ یهود بشود از دست برود.

آن چیزی که در آخر به اسرائیل رسید %۸۵ از آن چیزی که در بیانیه بالفور قول داده شده بود کمتر بود ولی‌ باز اسرائیل قبول کرد. حالا اگر این national home به معنی‌ کشور نیست خوب به چه معنی‌ هست؟ دولت بریتانیا که می‌دانست کنگره صهیونیسم به دنبال تشکیل کشور یهودی هست ، چرا خطاب به آنها نامه نوشت؟ اگر دولت بریتانیا با تشکیل کشور یهودی مخالف بود چرا جاهای دیگر را پیشنهاد داد ؟


حالا اصلا بگوییم بالفور به معنی‌ تشکیل کشور یهودی نبود ، اگر اصلا نازی‌هایی‌ نبودند و همه چیز به خوبی‌ و خوشی‌ می‌گذشت ، آیا به مرور زمان وقتی‌ بریتانیا از اسرائیل خارج میشد آنجا تقسیم نمی‌شد؟ چریک‌های یهودی که از قبل از نازی‌ها آنجا فعال بودند و مهاجرین نیز از قبل قرن بیستم در حال بازگشت! من فکر می‌کنم یک جنگ بین عرب‌ها و یهودی‌ها باز در می‌گرفت و در نهیات اسرائیل تاسیس میشد.

[azadah]

درود


سئوالی بی پاسخ ذهن مرا مشغول داشته كه اگر اعراب سرزمین اسرائیل را اشغال كرده بودند آیا تخلیه می كردند ؟

[sonixax]

گویا یک سری هکر افتاده اند به جان سایتهای اسرائیلی !

آغاز حمله گسترده سایبری به وبسایت‌های اسرائیلی

مسخره بازی هم حدی دارد آخه !

[Newton]

به نام بمب اتم

با این نقشه ایی که جناب صهیونیست دوستمان گذاشته اند1920
فردا ایران وشوش هم اشغال میشود
بعد میگویند یهودیستیزی؟
اخرش در دنیا یهود ستیز هست یا ضد اسراییل
مثلا من ضد یهود نیستم ولی ضد کلیت اسراییل هستم

حال تکلیف چیست
فرضا من یهودی که در ایران زندگی میکنم وتابعیت ایرانی دارم
اگر جنگی با صهیونیستهای که فلسطین رو اشغال کردن در گیرد
ومن به حکم سرباز وطن بودن وایرانی بودن علیه اسراییل اقدام کنم
چه نام میگیرم؟

[بهمنیار]

من سه چهار بار رفتم اورشلیم را گشته ام البته با گوگل ارت هتا پشت دیوار غربی را با این نگاره های 360 درجه نشان می دهد یک بار آزمایش کن
پارلمان ( کننشت) ، هیکل، قبر ابراهیم و چند جای دیگر در اورشلیم

خوب یک جورایی حس ناسیونالیستی نیرومندی دارید. یعنی سخنانی است که از زبان شخصی با حس ناسیونالیستی نیرومند انتظار می رود. و برای همین نیمه کاره می گویید . برای نمونه می گویید از دهه ها پیش آغاز شده ولی به این رخ داد که چندبار یهودیان این میان کشته شدن اشاره نمی کنید، برای نمونه 1929 اعراب و یهودیان خبد

دشواری هم از همین جاست ما هر چه بگوییم که بابا با اسراییل کار نداریم، چون این دین در تار و پود آن دویده است نمی توانید مرز روشنی میان دین و دولت بکشید و یک جایی حس می کنید که انتقادها به جای دین به سوی دولت اسراییل نشانه رفته است. ایران هم نماینده یهودی دارد گاهی روز قدس سخنرانی می کند و مراتب بیزاری خود را از صهیونیسم و دولت اسراییل می گوید اگر نماینده های اعراب اسراییل هم این طور باشند که چنگی به دل نمی زنند. امیدوارم که این طور نباشند.

[Theodor Herzl]

من سه چهار بار رفتم اورشلیم را گشته ام البته با گوگل ارت هتا پشت دیوار غربی را با این نگاره های 360 درجه نشان می دهد یک بار آزمایش کن
پارلمان ( کننشت) ، هیکل، قبر ابراهیم و چند جای دیگر در اورشلیم

خوب یک جورایی حس ناسیونالیستی نیرومندی دارید. یعنی سخنانی است که از زبان شخصی با حس ناسیونالیستی نیرومند انتظار می رود. و برای همین نیمه کاره می گویید . برای نمونه می گویید از دهه ها پیش آغاز شده ولی به این رخ داد که چندبار یهودیان این میان کشته شدن اشاره نمی کنید، برای نمونه 1929 اعراب و یهودیان خبد

دشواری هم از همین جاست ما هر چه بگوییم که بابا با اسراییل کار نداریم، چون این دین در تار و پود آن دویده است نمی توانید مرز روشنی میان دین و دولت بکشید و یک جایی حس می کنید که انتقادها به جای دین به سوی دولت اسراییل نشانه رفته است. ایران هم نماینده یهودی دارد گاهی روز قدس سخنرانی می کند و مراتب بیزاری خود را از صهیونیسم و دولت اسراییل می گوید اگر نماینده های اعراب اسراییل هم این طور باشند که چنگی به دل نمی زنند. امیدوارم که این طور نباشند.

اگر چند بار اسرائیل رفید ، باید بدانید که قبر ابراهیم در شهر حبرون است و نه اورشلیم. شما یک سری ادعا مطرح کردید و پاسخ گرفتید ، حالا با کولی بازی در آوردن نمیخواهید اذعان کنید که ادعاهای شما مثل اینکه نماینده عرب وجود ندارد و غیره اشتباه بوده است که البته مهم هم نیست. بقیه کاربران هوش کافی‌ دارند که قضاوت بکنند.