من نمیگم اعراب در ایران کشتار نکردند. مطمئنا کشتار زیادی کردند. نه من و نه آقای شاهین نژاد در اون زمان زندگی نمیکردیم که دیده هامون رو بگیم. اما اگر بخواهیم منطقی نتیجه بگیریم فکر کنم بهترین راهه. دین مردم ایران در اون زمان زرتشتی بوده. هیچ ملتی هم بدون اینکه زور و خشونت زیادی در حد مرگ بالای سرش باشه حاضر به عوض کردن دینش نیست چون یک باورمند به دین فقط دین خودش رو حق میدونه و برگشتن از دینش رو کفر و نارضایتی خدا از بنده اش میدونه و به سبب روانی فشارهای بسیار زیادی رو متوجه فرد میکنه.
پس مطمئنا اعراب در ایران کشتار و ایجاد رعب و وحشت زیادی کردند تا تونستن حتی درصدی کم از مردم متعصب اون زمان رو به یکباره مسلمان کنند!
من نمیگم اعراب کشتار نکردند و بقول آخوندها ایرانی ها با دسته گل و شیرینی از عرب های مهاجم به اموال و ناموسشون استقبال کردند×!
کشتار و تجاوز و رعب و وحشت و جزیه و ... برای عرب ها یک جور سنت پدر به فرزندی بوده که حتی در جنگ های خودی بین اعراب هم وجود داشته و مثل یک قانون بهش عمل میکردند و در مورد ایرانیان اینقدر زیاد بوده که در 1400 سال بعد و تا نسل ما هم به اسم اسلام ادامه داشته. من نظرم اینه که بزرگترین مقصر دستگاه حکومتی ساسانیان بوده و شرایطی رو مهیا کرده که حمله ای که میشد با تدبیر درست یک سیستم حکومتی سالم مانند شورش یک عده ای ناراضی سرکوب بشه تبدیل شد به جنگ ایران با اعراب!!
هر حکومتی هرگاه که با ضعف مواجه بشه به سمت سقوط میل میکنه. همه ی حکومت ها دشمنانی دارند که همیشه و همه حال مشغول توطئه و دسیسه چینی هستند. وقتی سیستم ضعیف بشه این شورشیان مانند ویروس به سیستم حمله ور میشوند و ضربه های مهلکی به سیستم وارد میکنند.
برای اینکه منظورم رو بهتر برسونم بدن دو انسان یکی انسان سالم و یکی بیمار آلوده به اچ آی وی رو تصور کنید. در اطراف هردو ویروس های زیادی مشغول پرسه زدن هستند. یک انسان سالم میتونه سرما بخوره و در کمتر از 2-3روز خوب و سرحال بشه.
اما همین ویروس سرماخوردگی کوچک میتونه بیمار مبتلا به اچ آی وی رو بکشه!
هر امپراطوری یک نقطه ی شکوفایی و سقوطی داره. این سقوط دیر یا زود اتفاق میوفته. نقطه ی شکوفایی اش مربوط به بحث ما نیست. اما در مورد سقوط ساسانیان باید بگم تاریخ ثابت کرده که سقوط هر امپراطوری پیوسته فاکتورهایی نظیر بی لیاقتی شاهان و بی عرضه گی بزرگان و دسیسه چینی افراد و دخالت افراد غیر واجد شرایط در حکومت(در مورد ساسانیان موبد ها و چند خانواده ی قدرتمند و زنان حرمسراها) رو همواره همراهش داشته و نمیشه یک حکومتی که متشکل از چندین حکومت و کشوره به یکباره در طی یک شبانه روز از صفحه ی روزگار محو بشه.