نوشته اصلی از سوی
Havadar_e_Democracy
من هم دقیقا همین رو برای شما آوردم که منظور از 15-17% چه بوده!!!
تا آنجا که شما دیدید؟!این بحث تاریخیه و ظاهرا شما از بخش زیادی از اون بی اطلاع هستین...میشه مشخص کنید کجای لینکی که من دادم نوشته کل اسرائیل مال یهودی ها بوده؟!
چرا از خودتون تئوری میسازید...لینک موجوده!!!کجا این چیزهایی که شما میگید اونجا ادعا شده؟!
باز هم تئوری سازی ناشی از ناآگاهی تاریخی...شما روند حوادث تاریخی رو نادیده میگیرید.در ابتدا بحثی از تشکیل یه کشور یهودی نبود و اون سرزمین رو که شامل اسرائیل,فلسطین واردن امروزی هست رو اتفاقا طبق توافق با شیخ و بزرگ عرب ها که در عربستان بود به عنوان یک national home برای یهودی ها در نظر گرفتند...
من نگفتم این اتفاقات نیفتاده, همانطور که گفتم این حق که بیایند قومی را از سراسر دنیا جمع کنند در جایی جمع کنند را چه کسی به جامعه ملل یا انگلیس یا بنیاد صهیونیسم داده است؟ در آن دوران که کل قلمرو عثمانی در آشوب بود اعراب جز رسیدن به منافع خود و بردن سهم از این امپراطوری به چیزی نمی اندیشیدند.
جواب البته واضح است، حقی وجود ندارد ماجرا زور و هوش است و نادانی و جهالت اعراب!
اگه منظور شما بیانیه بالفور هست که باز دارید اشتباه میکنید و من در بالا به اون اشاره کردم.ضمن اینکه خود عرب ها هم تا بعد از جنگ جهانی اول که عثمانی از بین رفت مالکیتی بر هیچ کدوم از این سرزمین ها نداشتن..یعنی اصلا کشور عربی اونجا تشکیل نشده بود...
اتفاقا حد و حدود هم داشت و توسط دولت انگلستان که با شیخ های نفتی عربی روابط خوبی داشت کاملا کنترل میشد...ولی به نظر میرسه شما از علت مهاجرت یهودی ها به این سرزمین اطلاعی ندارید!!!
تازه این همه به عرب ها بذل و بخشش شده باز به قرار داد ها پایبند نیستن چه برسه به اون زمان که میخواستن با هم یک کشور تشکیل بدن!!!معلوم نبود چه بلایی سر یهودی ها میاوردن...اتفاقا به دلیل اختلافاتی که بود تصمیم به این تقسیم که عاقلانه ترین کار بود گرفته شد...شما این رو فراموش نکنید که ریشه نفرت عرب های مسلمان از یهودی ها از کجا سرچشمه میگیره...امروز خودشون هم مدام میگن جنگ ما با یهودی ها دعوا سر زمین نیست...
اگر بخواهیم متمدنانه فکر کنم مالکیت متعلق به مردمانی است که جد اندر جد ساکن جایی هستند.
و نه کشور فاتح (عثمانی). عثمانی مغلوب و اتحادیه ملل که هر یک به دنبال منافعی
بوند Mandate of Palestine را تنظیم کردند. تا کشوری برای یهودیان ایجاد شود.
این داستان اگر امروزه در دنیا اتفاق می افتاد یک همه پرسی از مردم ساکن آن منطقه صورت
می گرفت بعد چنین تصمیمات عظیمی گرفته می شد. اما فاتحان جنگ غنایم را تقسیم
می کنند. که کردند.
اما در مورد مهاجرت بی رویه بعد از جنگ جهانی دوم پنجمین دور مهاجرت یهودیان به اسراییل منجر به شورش سال 1936 اعراب شد:
According to official British figures covering the whole revolt, the army and police killed more than 2,000 Arabs in combat, 108 were hanged,[8] and 961 died because of ‘gang and terrorist activities’.[1] In an analysis of the British statistics, Walid Khalidi estimates 19,792 casualties for the Arabs, with 5,032 dead: 3,832 killed by the British and 1,200 dead because of ‘terrorism’, and 14,760 wounded.[1] Over ten percent of the adult male Palestinian Arab population between 20 and 60 was killed, wounded, imprisoned or exiled.[12] Estimates of the number of Palestinian Jews killed range from 91[13] to 'several hundred'.[14]
تا سال 1936 که انگلیس مجبور شد جلوی مهاجرت بیشتر یهودیان را بگیرد. در این حین یهودیان هم تشکیل میلیشیا دادند.
(متوجه صحبتهای من شدید)
نمی دانم این وسط شیخهای نفتی اند! علت مهاجرت یهودیان هم مشخص است.
من نمی فهمم شما چرا اینقدر عصبانی هستید؟!
من هم از عربها بدم می آید ولی حقیقت برای من عزیزتر است.
در این ماجرا نه یهودیها آن فرشتگان معصوم و بی گناهی هستند که تصور می کنید و نه فلسطینیان آن موجودات فربه و تنبل و فرصت طلب.
هر دو طرف در طی این سالهای مناقشه تا دلتان بخواهد اشتباه کرده اند که بعد یک قرن ماجرا به سرانجام نرسیده است.
الان دیگر نمی شود به مرزهای قبل 1947 برگشت و یا گفت اسراییل باید از نقشه محو شود. این حرفها پوچ است. و از طرفی حتی بسیاری از احزاب اسراییل حقوقی برای فلسطینیها قایل هستند اینکه ما در اینجا یکسره همه چیز را انکار کنیم همان داستان خود گفتن و خود خندیدن است.
---------- ارسال جدید اضافه شده در 05:03 AM ---------- ارسال قبلی در 05:03 AM ----------
نوشته اصلی از سوی
sonixax
من دلم برای این فلسطینی ها میسوزه ولی وقتی باهاشون روبرو میشم - میگم اسرائیل هر بلایی سر اینها میاره حقشونه .
یک سری موجود نمک نشناس و فرصت طلب که فقط هدفشون سوء استفاده کردن از آدم به نفع خودشونه . به نظر من که هر بلایی سرشون میاد حقشونه .
آدمها موجودات کاملی نیستند در نگاه اول و در گذر و زندگی ممکن است از کسی بدمان بیاید.
ما اگر با او از هر قوم و نژادی یکی دو بار بنشینی و جایی بخوری و درد و دلش را بشنوی آنوقت به راحتی او را می توانی دوست بداری.
پاسخ با گفت‌آورد
آغازگر جُستار
البته فکر خوبیست!