اینهم سخن نادرستیست، تکنولوژی جانی از برای خود دارد و به نظر میرسد که فینفسه بدترین خصایل انسان را بیشتر از بهترین خصایل ما پاداش میدهد.یا شاید بهتر است بگوییم منافع کوتاه مدت را بر منافع بلند مدت پاداش میدهد. مثالی که کازینسکی میآورد، دو قلمروی در رقابت هستند که برای باقی ماندن در عرصۀ رقابت باید بیرویه از منابع محیط زیست استفاده کنند. برای یکیشان منافع کوتاه مدت بر منافع بلند مدت تقدم دارد، یعنی برایش آیندۀ محیط زیست مهم نیست و فقط میخواهد قلمروی رقیب را تصاحب کند. برای دیگری برعکس است و پیش خود میگوید منابع محیط زیست اگر نابود شوند بالأخره روزی همۀ ما خواهیم مرد. طبیعت در این داوری طرف چه کسی را میگیرد و بقایش را تضمین میکند؟ جواب واضح است.* به همین سیاق هم دانشمندهایی که دنبال پروژه هوش مصنوعی رفتهاند، در مرحلۀ اول به شهرت و ثروتی که در کوتاه مدت صاحبش خواهند شد فکر میکنند، نه اینکه سیستم ساختهشده در بلند مدت چه تبعاتی خواهد داشت. پیش خودشان میگویند لابد آیندگان آنها را تبرئه خواهند کرد و میگویند «سیستم به ذات خود نداشت عیبی، هر چه عیب بود از نحوۀ استفادۀ ما بود».چطور میشود چنین چیزی را انکار کرد یا آنرا بخشی جدایی ناپذیر از طبیعت تکنولوژی ندید؟ سوال رتوریک نیست.
یک بار نوشتید ترامپ تنها به منافع کوتاه مدت خود فکر میکند. سؤال این است که مگر بقیۀ رؤسای پیشین هم دنبال باقیات الصالحات میگشتند؟ آنچه اهمیت داشت همان دورهای بود که خودشان رئیسجمهور بودند و در دنیای نوین هم این سیاستها بیشتر برای کوتاه مدت برنامهریزی میشوند. میگویند زمانی چپها مخالف حضور پناهجویان در آمریکا بودند تا حق کارگر داخلی ضایع نشود، اما امروز در صدر موافقین حضور فلهای پناهجوها هستند، به این دلیل که تعداد مهاجرین غیرقانونی بهقدری زیاد شده که اگر حق شهروندی بهشان دهیم آنها هم عوضش به ما رای میدهند و سریع وارد کاخ ریاست جمهوری میشویم.
*کازینسکی از همین زاویه به اکتیویستها و فعالین محیط زیست انتقاد وارد میکند. آنگاه عدهای طرف را میگذارند کنار کسی مثل گرتا گوتنبرگ.
صرفاً مقایسهای بود کلی بین دو پلتفرم و نه بیشتر. همینجا هم گفتیم ذهن آدم تمایل دارد تا آنچه دوست دارد را ببیند و بشنود. فرقش این است که یکی از پلتفرمها با مکانیسمی که دارد این روند را تسریع میکند و دیگری نمیکند.شما هم فرومنویسی را زیادی تقدیس میفرمایید بزرگوار.