جعبه پاندورا میگویند زمانیکه باز شد - و نباید میشد - امید از آن بیرون آمد که سرچشمهی درد و اندوه آدمی گشت.
امید یک ابزار بسیار تیز و خطرناک است و در جای بیجا بیاندازه آسیبرسان.
تا زمانیکه امید به اصلاح ج.ا. در کار باشد تغییری رخ نخواهد داد، درست آن دم که این امید بمیرد، و امید بسختی میمیرد
درست مانند معشوقهای که کس نمیتواند پایان اش را بپذیرد و همچنان امید به برگشت و بهکرد دارد — درست در آن دم
است که تغییر رخ میدهد و درهای دیگر باز و نمایان میشوند.
ازینرو باید گاه در برابر امیدورزیهای بیخود ایستاد و آنها را پس زد، و بجایش امید را روی چیزی که آینده دارد گذاشت.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)