گفتگو پیرامون کمونیسم و سوسیالیسم

[Canary]

خیر!
عدم مهارت کافی سرمایه رو به خطر میندازه و نبود سرمایه کافی باعث هدر رفتن مهارت میشه. پس این دو به هم وابستگی دارند.




بسیار بسیار سخت، دشوار و خطرناک!
کسی که مهارت کافی نداشته باشد به راحتی فریب خورده تمام سرمایه اش را از دست میدهد!
فرض کن شما یک بیلیونر که نه بیزینس میدونی، نه حساب کتاب و نه تخصص مهندسی یا ... داشته باشی و مجبوری برای تمام اینها افرادی رو استخدام کنی! چه قدر شانس اینکه این افراد بهت وفادار باشند و سرت کلاه نذارند هست؟
برای همینه در دنیای سرمایه داری ما بیلیونر پخمه و بیسواد نداریم. حتا پاریس خانم هیلتون جان هم از سواد کافی در زمینه تجارتی که داره برخورداره.
پس سرمایه دار بیسواد = ورشکسته! بی پول! بدبخت بیچاره



این هم غلطه!
اگر و تنها اگر یک سرمایه دار میبود این فرض شاید درست میبود! ولی تعداد صاحبین سرمایه بیش از این حرفهاست. از طرفی نظام تجاری بر پایه یک نفر متخصص نمیگردد! هرچه تجارت بزرگتر باشد به متخصصین بیشتری در یک زمینه نیاز است!
به طور مثال یک مهندس الکترونیک به تنهایی نمیتواند آیفون بسازد! به تیمی چند صد نفره بلکه هم چند هزار نفره نیاز است!

تخمین زده میشود تنها توسعه ، گردانندگی و مدیریت IOS تیمی 40 هزار نفره دارد! اپل در مجموع 80 هزار کارمند!



Job Creation - Apple
How many Apple employees work on iOS? - Quora

پس اون تعداد انگشت شمار که از بقیه بهترند صاحب کار نمیشوند بلکه به خاطر سواد بیشترشان موقعیت کاری بالاتر با حقوق بیشتر خواهند داشت. که کاملن منطقی، عقلانی و انسانیست! آنکه تلاش بیشتری کرده تا دانش بیشتری بیاموزد طبیعتن باید از حقوق و مزایای بیشتری هم برخوردار باشد.
در همان نظامهای کمونیستیش هم حقوق متخصصین بسته به سوادشان بالا و پایین دارد!
گفته اند کار برابر، حقوق برابر!
نه کار نا برابر، حقوق برابر!!!

!
پس این بازیگرا و فوتبالیستای میلیونر مثل رونالدو که مدیر برنامه هاشون واسشون همه کارا رو ردیف میکنن چیه؟ اینا چه تخصصی تو این زمینه ها دارن؟!
به علاوه مگه انتخاب فرد متخصص همینجور الکیه که طرف فریب بخوره؟ بالاخره سوابق کاری اون فرد متخصص هست،سوابق خونوادگی و فرهنگی و... فرد هست و میتونه تحقیق کنه.
+بله تو نظام سرمایه داری هم شرکت های بزرگ به نوعی نقش دولت های کوچک رو بازی میکنن که سلسله مراتب دارن ولی حرف من اینه که اکثریت مطلق این افراد متخصص کارمندای دون پا و کارگر و... میشن که کارشون فقط اجراییه و اون درصد جزئی میشن جزو قشر مرفه جامعه،این در صورتیه میزان هوش افراد جامعه بیشتر به یه هرم میمونه ولی تقسیم سرمایه به نظر نمیرسه که اینطور باشه،بالاخره این جامعه 2 درصد سرمایه دار 98 درصد طبقه متوسط که از توی هوا نیومده!
+این درسته که تنها یه نهاد سرمایه دار نیست اما تعدادشون بسیار کمه و باقی میشن زیر مجموعه همون شرکت های بزرگ،حتی چیزی مثل لبنیات هم تو ایران انحصاریه چه برسه به کالاهایی مثل لوازم الکترونیکی و موبایلی که تعدادشون تو دنیا به اندازه انگشتان دوتا دست هم نیست.

[sonixax]

پس این بازیگرا و فوتبالیستای میلیونر مثل رونالدو که مدیر برنامه هاشون واسشون همه کارا رو ردیف میکنن چیه؟ اینا چه تخصصی تو این زمینه ها دارن؟!

مگر میشه نداشته باشند؟
در ضمن فوتبالیستها و بازیگرا و ... سرمایه دار نیستند! پولدار هستند!
پولدار ≠ سرمایه دار
به قول پدر جان خدابیامرز (مزدک) دارا بودن با کمونیست بودن منافاتی ندارد! در دنیای سرمایه داری که دیگر اصلن منافاتی ندارد.

به علاوه مگه انتخاب فرد متخصص همینجور الکیه که طرف فریب بخوره؟ بالاخره سوابق کاری اون فرد متخصص هست،سوابق خونوادگی و فرهنگی و... فرد هست و میتونه تحقیق کنه.

مگر من جایی گفتم الکیه؟
سوابق کاری و ... درش درج نمیشود این آدم توانایی کلاه گذاشتن سر شمای سرمایه دار را دارد! شما مورد کلاهبرداری را به کل اشتباه گرفته اید گویا.
من متخصص هستم (راستکی) حسن سرمایه دار بیسواد! من متخصص خیلی راحت از حسن دزدی میکنم، سرش کلاه میگذارم، از سرمایه اش در جهت منافع خودم استفاده میکنم. مگر اینکه حسن خودش کنترل سرمایه، حساب کتاب و ... سرش بشود که در آن صورت بیسواد و الدنگ نیست.

بله تو نظام سرمایه داری هم شرکت های بزرگ به نوعی نقش دولت های کوچک رو بازی میکنن که سلسله مراتب دارن ولی حرف من اینه که اکثریت مطلق این افراد متخصص کارمندای دون پا و کارگر و... میشن که کارشون فقط اجراییه و اون درصد جزئی میشن جزو قشر مرفه جامعه،این در صورتیه میزان هوش افراد جامعه بیشتر به یه هرم میمونه ولی تقسیم سرمایه به نظر نمیرسه که اینطور باشه،بالاخره این جامعه 2 درصد سرمایه دار 98 درصد طبقه متوسط که از توی هوا نیومده!

پیش فرض شما از بیخ غلطه خوب!
اینهایی که میگویید شاید در افغانستان و ایران و ... باشد! در بلاد کفر متخصص پادو و کارگر و بدبخت بیچاره نیست. وقتی با پیشفرض کمونیستی به موضوع نگاه کنید دنیا تقسیم میشود به کارگر زحمتکش و سرمایه دار نشسته بر صندلی بخور بخواب! این دید از بیخ اشتباهه. در همین تاپیک به اندازه کافی توضیح داده شده چرا اشتباهه.
خود سرمایه دار هم برای حفظ سرمایه و کنترل اون مثل خَر کار میکند دور از جون. این طوری نیست که بر تخت سرمایه داری تکیه زده باشد و نوکرانش زیر دستش کار کنند این بخورد و تا آخر عمر سرمایه دار بماند. اینها به قدری فانتزی هستند که حتی در کارتون هم نمیشود ازشان استفاده کرد.
متخصص بی سرمایه تخصصش دو زار ارزش ندارد! ولی سرمایه بدون تخصص همواره ارزشمند است چون ماهیت سرمایه این است که ارزشمند باشد، مگر اینکه روزی مردم جهان توافق کنند دیگر دلار و الماس و طلا و یورو و ... ارزش ندارند. پس طبیعیست که صاحب سرمایه همواره سهم بیشتری دارد تا متخصص و کارگر و ...
پس هر کس به اندازه تخصص و سرمایه ای که دارد سهم بری میکند. اگر شما متخصص هستید، سرمایه دار هم هستید و به اندازه کافی ریسک پذیر هستید* در زمینه تخصصتان قطعن پولدار تر و موفق تر از سرمایه دار بی تخصص یا متخصص بی سرمایه خواهید بود.

این درسته که تنها یه نهاد سرمایه دار نیست اما تعدادشون بسیار کمه و باقی میشن زیر مجموعه همون شرکت های بزرگ،حتی چیزی مثل لبنیات هم تو ایران انحصاریه چه برسه به کالاهایی مثل لوازم الکترونیکی و موبایلی که تعدادشون تو دنیا به اندازه انگشتان دوتا دست هم نیست.

این هم غلطه! من همین الان میتونم براتون بیشتر از صد شرکت خیلی بزرگ الکترونیکی نام ببرم!
حتا تولید کنندگان موبایل بیشتر از هزاران هستند! اینکه بقیه نمیتوانند محصولاتی با کیفیت سامسونگ و هووایی و اپل و ... بسازند و بازار خوبی ندارند با اینکه بسیار ارزون تر هستند اسمش انحصار نیست. اسمش رقابته. بروند بسازند مطمئن باشید بقیه خرید خواهند کرد.
آنچه هم که انحصاریست مانند پردازنده ها طبیعیست! شخصی تکنولوژی خاصی را توسعه میدهد و برای خودش هم نگاهش میدارد. حق مسلم اوست. شما هم بروید یک پردازنده جدید اختراع کنید، غلط میکند کسی به شما بگوید چرا اسرارش را به شکل اختصاصی پیش خود نگاه داشته اید و پتنتش کرده اید.
ایران کشور سرمایه داری نیست! ایران کشور کمونیستی اسلامیست. یعنی پیاده سازی ایدئولوژی کمونیستی ولی به شکل اسلامیزه شده. یعنی از کمونیسم قسمت تمام ثروت در دست حکومت یا وابستگان به حکومت (آقازاده ها) است را به ارث برده. در یک کشور سرمایه داری هیچ صنعتی انحصاری نیست بلکه اختراع ها انحصاری هستند آن هم تنها برای 70 تا 100 سال. یعنی در آمریکا شما نمیتوانید صنایع لبنیات را انحصاری کنید چون مخترع محترمشان گاو و گوسفند و طبیعت و اینهاست. تنها چیزی که میتوانید انحصاری کنید شیوه پردازش و تولید مکانیزه است که خوب میشود به راحتی یک سیستم جدید تر طراحی کرد. حتا حق ندارید بگویید از فردا به جز اپل کس دیگری حق ندارد گوشی هوشمند تولید کند! چون انحصاریست. برای راه اندازی شرکت و صنایع جدید هم نباید به اپل باج بدهید یا مجوز بگیرید! پول و تخصص کافی داشته باشید آزادید هر کاری که دوست دارید بکنید.
روزگاری میلیونی لازم داشت، امروزه با چند ده هزار دلار میشود گوشی جدید، کامپیوتر جدید، نرم افزار جدید و ... اختراع کرد، پتنت کرد، تولید کرد. میلیونر شد.
یک بنده خدایی در آلمان سعی کرده بود برای نان سنگک حق ثبت اختراع بگیرد! نتیجه یک بیلاخ گنده از طرف دادگاه بود چون فرهنگ و طبیعت و تاریخ و این مدل چیزها را نمیشود پتنت کرد. در ایرانِ بی صاحبِ کمونیستی اسلامی ولی میشود!!!!!


*سرمایه دار بر روی سرمایه اش ریسک میکند! حال اینکه متخصص یا کارگر این کار را نمیکند. اگر کار موفق شود کارگر و متخصص و ... حقوق و مزایایشان را دارند ولی اگر نشود آنها میروند رد و کارشان و سرمایه دار است که به باد فنا میرود! همین مساله است که سود بردن بیشتر و بلکه بسیار بیشتر سرمایه دار را بیشتر اخلاقی میکند.

پ.ن: اگر شما ایده ای دارید، روی آن کار کرده اید، آن را توسعه داده اید و برای بهبودش یا تولید صنعتیش سرمایه لازم دارید و این سرمایه را از جانب سرمایه گذاران جذب میکنید در اینجا شما در نقش کارگر متخصص ظاهر نمیشوید بلکه در نقش شریک کل پروژه سهم بسیار بزرگتری از سرمایه گذار حتا خواهید برد. که باز از بیخ اخلاقیست.