تربیت آزاداندیشان

[بهمنیار]

آموزش و پرورش کودک و آزاد‌اندیشی دو چیزی میباشند که بسختی در ستیز با هم اند, آزاد اندیشی راستین
نمیتواند از آموزش و پرورش بیرون بیاید, بساکه تنها از کنجکاوی و خودسری و خودبرونپژوهی میتواند سرچشمه بگیرد.

کتاب نامبرده نیز به پندار پوچ خودش اگر «دین» را از آموزش و پرورش کودک کنند جادووار کودک را «آزاداندیش» کرده‌اند
هنگامیکه این بُنداشت (axiom) از همان بُن گندیده است و کودکی که از خردسالی تا بزرگسالی
پیوسته از سیستم «آموزش» میگیرد و «پرورش» میبیند, آزاداندیش آن چندانی بار نمیاید.

پیشاپیش نوروزتان پیروز، عیدتان مبارک

اگر نگر شما چیزی مانند آموزش و پرورش، فلسفه آموزش و پرورش،کلاس درس، مدرسه و دانشگاه و این موارد است که نه، کتاب پیرامون این ها نیست، کوشش این کتاب به زبان والدین فهم شیوه تقویت کنجکاوی و کنکاش به بچه است. عنوان کتاب هم تربیت است، نه آموزش و پرورش. البته گفتم، باید پدر باشی تا برایت جذابیت داشته باشد.
چندی پیش در خانه ای مهمان بودم، میزبان یک بچه چهار ساله پسر دارد، پدر با من گرم بحث و گفتگو بود و پسرک هی آرام آرام با پدرش حرف می زد (به خیال خودش در گوشی ولی آوایش به طور کامل واضح بود دو سه بار گفت، بابایی جیش دارم) بابا هم محل نمی داد. یکهو عصبانی شد و شلوارش را کشید پایین و بابا ببین پر شده ما مردیم از خنده. خوب، در یک چنین ذهنی آماده نقش پذیری می توان هر چیزی را نوشت، ولی چه بنویسیم که منتقد بی باک و آزاداندیش بشود؟ به گمان من کتاب به این سو می رود. بدون خواندن برگی از آن داوری خطاست، امیدوارم به دام چیزی که همگی نگران آن هستیم نیفتاده باشی!




پانویس: خوب بگذاریم می شود خواهش کنم یک زحمت برای من بکشید، کتابی می خواهم که دسترسی ندارم اگر لطف کنید و آن را جایی آپلود کنید بسیار سپاسگزار می شوم. امیدوارم یک جوری یک روزی بتوانم این زحمت را جبران کنم. هر چند که بعید است ولی خوب امیدوارم

Atheist Yoga - Anton Drake