سه نفر در تقسیم هفده شتر با هم نزاع میکردند، اولی مدعی بود صاحب نصف شترهاست، دومی مدعی یک سوم آنها بود و سومی مدعی یک نهم. به هر ترتیب که خواستند شترها را قسمت کنند به طوری که به هر کدام قسمت صحیحی برسد، نتوانستند. خصومتشان را به نزد امام نقی بردند. امام نقی شمقدر را به شترهای آنها اضافه کرد و در نتیجه تعداد شترها هجده شد. حضرت ابتدا خمس شترها را که 3.6 عدد میشد، به عنوان مال امام برداشت. دو شتر را به عنوان حق الزحمه خودش، سه شتر را به عنوان مالیات، و یک شتر را هم به عنوان حق الزحمه شمقدر ورداشت. درصدهایی از شترها هم به عنوان عوارض شهرداری سامرا، مالیات بر درآمد، مالیات توسعه فاضلاب و غیره تعلق گرفت. در نهایت تنها یک شتر باقی ماند که آن هم شمقدر بود که دوباره به آغوش امام بازگشت.
عدالت نقوی، نوشته آلت الله شیخ محمدنقی تُستِری (نان برشته کن)
پاسخ با گفت‌آورد