آغازگر جُستار
روزی امام نقی به یکی از پارسیان گفت: «برو ای زنازاده»
او پاسخ داد: «شما مثلاً فحش دادی؟ اما بدان که در قاموس انسانیت، زنا زاده فحش نیست. گیرم پدر و مادری خطا کردند، گناه فرزندی که در انتخاب آن پدر و مادر نقشی نداشته، چیست؟ از طرف دیگر اگر زن و مردی با میل خود با هم رابطه داشته‌اند و حاصل آن رابطه هم یک فرزند باشد، چه اشکالی دارد؟ مگر در دین شما این امر نهی شده است؟ لابد ناراحتی شما از این است که آخوندی صیغه‌ی محرمیت را بین آن دو جاری نکرده است؟»
- «پس برو ای فاحشه»
- «در قاموس انسانیت این هم فحش به حساب نمی‌آید. چون فاحشگی هم نوعی شغل محسوب میشود، هرچند ممکن است در نظر خیلی‌ها شغل پسندیده‌ای نباشد ولی به قول بزرگی؛ هر خانه‌ای هرچند مجلل و اشرافی، به یک توالت نیاز دارد. چه بسا کسانی که که از سر ناچاری به این شغل تن در می‌دهند. مثلاً در همین حکومت اسلامی شما اگر آمار بیکاری بالا نبود، آیا آمار فاحشگی پایین نمی‌آمد؟»
- «پس به تو چه بگویم که فحش محسوب شود؟ چون بالاخره من باید به توی پارسی، یک فحشی بدهم.»
- «از نظر من بزرگترین فحش "آخوند" است. چون همه‌ی رذایل اخلاقی و انسانی از قبیل دروغگویی، فساد، درنده‌خویی، ریاکاری، بی‌رحمی و.... را یکجا در خود دارد.»
- با این آخری موافقم.!!
امام نقی، مباحثات و احتجاجات، جلد 57 بخش 11 صفحه 22
7 Likes
پاسخ با گفتآورد