70% اقتصاد ایران حکومتیه. 40% سهم دولت. 25% سهم ولایت فقیه و 5% تعاونی

80 میلیون ایرانی فقط 30% در اقتصاد سهم دارند!!!!!!

دلیلش روشنه که چرا صدای مردم شنیده نمیشه! چون پول و مالکیت ندارن..

اگر دلیل تمام بدبختی ها و جنگ ها و تندروی ها در تمام طول تاریخ جهان رو بخواهیم خیلی خلاصه بگیم میشه اقتصاد حکومتی.

وقتی اقتصاد حکومتی باشه, پول و سرمایه و آبرو و فرهنگ و تاریخ و اعتبار یک کشور دست حکومت خواهد بود.

رهبر حاکمیت هست که برای جنگ و صلح و جان و مال مردم تصمیم میگیره.

وای به حال روزی که رهبر کشوری ترسو و قدرت پرست باشه.

تجربه ی حمله ی اسکندر مقدونی و اعراب و چنگیز خان اتفاق میوفته.

هرکس در راس هرم قدرت قرار بگیره همه ی مردم به اجبار به ساز رهبر میرقصند.

(برای همین هست که کشورهای ایدئولوژیک مثل کشورهای اسلامی و کمونیستی محکوم به فقر و بدبختی هستند. در این کشورها پول و مالکیت به شکل قانونی جزو مال و حق حاکمیت محسوب میشه)

مخالفت هم فایده ای نداره چون جوابش با مرگ معترض پاسخ داده میشه.

خصوصی سازی بزرگترین پروژه ی تاریخی در هر کشوریه.
بعد از خصوصی سازی راه برای پیشرفت هر کشوری صاف و هموار هست.

اینقدر کشورهای مختلف این راه رو رفتن و اینقدر جاده ی پیشرفت هموار شده و اینقدر نخبه و تحصیلکرده زیاد شده و اینقدر سرمایه در بانک ها تلمبار شده که سرمایه گذاران و ThinkTank ها به محض اینکه بو بکشند که جایی در این سیاره قراره اقتصاد حاکمیتی به مردم واگذار بشه حمله میکنند و کمتر از 10-15 سال اون کشور چهره ی جدیدی به خودش میگیره که با یک دهه قبل زمین تا آسمان فرق میکنه.

مثل کشورهای اسکاندیناوی و هنگ کنگ و سنگاپور و لوکزامبورگ و کانادا و هر کشور پیشرفته ای که در دنیا میبینید.

حتی دبی و شارجه و ابوظبی هم اقتصادش رو مدیون خصوصی سازی حاکم امارات هست.