آیا این گناه ما است که سخن منطقی را میزنیم و پاسخ شما چه آری,
چه نه, در هر دو چهره نمایانگری از بیمنطقی سخن پیشینتان خواهد بود؟
مانند این میماند که به کسی که شترنگ خوب بازی میکند بگویید ما دست تو را
خواندهایم, تو همیشه میبری! (و شترنگباز گویا باید احساس وجدان درد هم پیدا کند که بازی اش خوب است!!)
ازینرو, در اینجا که نیز درونمایهیِ سخن شما همستیز منطقی در خود داشته و اکنون آشکار گشته,
بجای پاسخگویی یا پذیرش لغزش خود, به سفسته و گیر دادن به سخنگو (من) بجای سخن روی آوردهاید.
.