نه عربستان و نه ایران مطیع غرب نیستند. این اشتباه رایجی‌ست که در تحلیل‌های سیاسینوشته اصلی از سوی Agnostic
به وفور یافت میشود و ناشی از درک نادرست از روابط بین‌الملل است. عربستان متحد
غرب است و دلیل عمده‌اش هم تهدید ایران است. عربستان ذاتا نه تنها متحد غرب محسوب
نمی‌شود، که دشمن آن است. همین الان تمام غرب در عراق و سوریه و آفریقا در حال جنگیدن
با گروه‌هایی هستند که تحت حمایت مستقیم و غیرمستقیم عربستان هستند. غرب
در حال پی بردن به این واقعیت است که اندک اندک بیش از آنچه که در اثر مبادلات
تجاری با عربستان در حال کسب است، دارد در مبارزه با تروریسم مورد حمایت
با عربستان خرج می‌کند..
به هر رو، عربستان از زمانی متحد غرب شد که در ایران جمهوری اسلامی حکومت
را در دست گرفت. تا پیش از آن، عربستان دشمن غرب محسوب می‌شد و در
خوشبینانه‌ترین حالت در برابر ایران و مصر، کشوری بی‌اهمیت محسوب می‌شد
که صرفا در حد و اندازه‌های یک بنگاه اقتصادی به آن نگاه میشود. هر زمان هم
که تهدید ایران مرتفع شود، وضعیت به همان حال سابق خویش بازخواهد گشت.
جمهوری اسلامی هم به هیچ وجه دست‌نشانده‌ی غرب محسوب نمی‌شود.
اتلاق تئوری توطئه و دایی‌جان ناپلئونی به این استدلال هم زیادی دیگر کلیشه‌ای
شده است! شما اگر در رفتار جمهوری اسلامی دقت بیشتری به خرج دهید، خواهید
دید که بیش از آنکه از مدل‌های غربی تبعیت کند، پایبند به اصول انقلابی شرقی،مثل
شوروی و چین است.
اینطور نیست دوست گرامی. عربستان می‌داند و درست هم می‌داند
که در صورتی که ایران به جامعه جهانی بازگردد و نگاه‌ها از ایران برداشته شود
همه‌ی توجهات به سوی عربستان و نقش مخربی که در تمام این سالها در
خاورمیانه داشته معطوف خواهد شد. کاسته شدن اهمیت نفتی عربستان
هم به این وضع دامن خواهد زد. از طرفی پیشرفت تکنولوژی‌هایی که در غرب
به شدت در حال گسترش هستند تا از سنگ‌‌ها و سطح زمین نفت استخراج
کنند، سرعت این فرآیند را بیشتر می‌کنند. عربستان می‌کوشد با پائین نگاه
داشتن قیمت نفت، تولید نفت شل را از صرفه اقتصادی خارج کند. او می‌تواند
مدتی این کار را بکند، اما بالاخره تا دو سه سال دیگر این اتفاق خواهد افتاد.
مرز آبی دارد، کاملا به محدوده‌ی تیررس موشک‌های ایران نزدیک
است، با یمن و عراق هم مرز خاکی دارد.
پاسخ با گفت‌آورد