منظور من یک اقلیت موضوعی در یک جامعه نبود. مصداق عربستان یا افراد نوکیسه درست نیست. درباره ی استثنائات که حرف نمیزنیم. فرهنگی که در بیشتر خانواده های ثروتمند دیده میشه,
آگاهی به حقوق فردی و جامعه و همینطور دوری از درگیری فیزیکی و برخورد دوستانه با محیط هست(چه آدم چه حیوان چه درخت و چه رودخانه).
بیشتر طبقه ی ثروتمند, آدم های بدون عقده و کینه هستند. ثروتمند هستند و روحیات و احساساتشون رو با هوش و پول و قدرت و امکاناتشون میتونند ارضا کنند.
همین ها کافیه تا دلیلی برای حیوان آزاری و عقده ی ضعیف کُشی نداشته باشند.