این نسبی بودن خوب و بد به این چَم نیست که اندازهپذیر نیستند، بلکه میگوید در شرایط گوناگون یک چیز میتواند خوب یا بد باشد.
روشن است که خوب و بد برای خودمان است.
ویراندن پیرامون زیستی هم از این رو بد است که در دراز-زمان به خودمان زیان میرساند، اگرنه اگر همه جانوران
جهان هم بمیرند ولی کیفیت زندگی ما (بشریت) دگرشی نیابد بسیار خوب و خواستنی هم است: نانخور اضافی کمتر.
در واقعیت ولی چرخه زیستبوم به سود ما است و اگر در جایی سود کوتاه-زمان خودمان را فدا میکنیم (مصرف کمتر و
بهینهتر انرژی، ...) برای دستیابی به سود دراز-زمان (پایستن کیفیت زندگی کنونی و زمان داشتن برای دستیابی به تکنولوژی بهتر) است و نه چیز دیگر.
خیر، گفتیم که هر چیزی پتانسیل کارکردی دارد و میتوان آن را به شیوههای گوناگون ولی متناهی بکار گرفت.
یک چاقو را میتوان هم برای کشتن بکار گرفت و هم برای جراحی.
سلاح شیمیایی را میتوان برای کشتن بکار گرفت و هم برای چه؟ کشتار بیشتر؟
نمونه ما سلاح شیمیایی بود که تنها روی ژن آدم فعال میشود.
ممکن است هم نشود. آنچه اما بسیار روشن است این است که امروز ما کاربرد سودمندانهای
برای سلاح شیمیایی نداریم، پس به خودی خود تکنولوژی آن بد است، که میشود مثال نقض در اینکه تکنولوژی به
خودی خود هیچ شری ندارد، هر چه بدی است از آدم است؛ در همان راستای "اسلام به ذات خود ندارد عیبی، هر عیبی است از مسلمانی است".
اگر دین میتواند با کارکرد پتانسیلی خود آدمهای خوب را به انجام کارهای بد وادارد، تکنولوژی نیز میتواند.