خیر! اگر شیوه ی نگاهمان را از ظاهر مفاهیم به عمق آنها بدگرانیم، تناقضی در مورد سخن من نخواهید یافت!
اینکه کسی به شکل ظاهری یا زبانی خود را باورمند به آیین یا مسلکی بخواند ولی بدان عمل نکند، همچنان به ویژگی های جهان بینی اش وابسته است. برای نمونه: جهان بینی های ادیان بزرگی چون اسلام یا مسیحیت به خاطر ویژگی ابزار گونه شان برای سیاست مداران و قدرت مندان جامعه، و همچنین نفوذ مناسب در میان اکثریت عامه ی مردم، پیروانی مختص به خودشان را هم به وجود آورده اند که بسیاری از آنها ممکن است صرفا در سخن، خودشان را باورمند بخوانند ولی به شکلی دیگر عمل کنند.

















































پاسخ با گفتآورد