آغازگر جُستار
حال اگر این اشتیاق به طور آگاهانه به هدفی عقلانی معطوف شود چه طور؟
*******
بعید می دانم که بشود...چون برای اینکه به هدفی معقولانه معطوف شود...احساس می کنم،باید به روز واپسین و به دنیای آخرت ایمان داشته باشم....که متاسفانه رفته رفته ایمانی پیدا نمی کنم بلکه ایمانم رو به صفر می رود و کم می شود...!!و اگر به روز واپسین اعتقاد نداشته باشم و یا در آن تردید داشه باشم و مرگ را پایان زندگی بدانم و خدایی را در نظر نگیرم و بهشت و جهنمی را!!!(گاهی وقت ها تنها معیارمان می شود بهشت و جهنم !!!)بعید می دانم بشود هدفی معقولانه جز ارضای اشتیاقی که بدان اشاره کردم را متصور شد....وقتی مرگ پایان راه باشد و خدایی در کار نباشد....به نظرم صحبت از هدفی معقولانه بی مورد است...هرچند من بسیار اشتیاق دارم که هدفی معقولانه غیر از ارضای اشتیاق هم برای انجام کارم داشته باشم....و این را هم بگویم که ته ذهنم امید دارم هرچند بسیار ناچیز در مسیری که گام بر می دارم...متوجه شوم که خیر، اشتباه می کردم و باید بشوم یک بچه مسلمون مخلص و انوقت قطعا می توان روی هدفی عقلانی هم فکر کرد!!!ولی در حال حاظر نمی توانم هدفی عقلانی که ارضای اشتیاقم نادیده گرفته شده باشد را متصور شوم...فعلا تنها و تنها هدف ارضای اشتیاق درونی ام است و اگر این نبود....قدمی در این مسیر دیگر بر نمی داشتم....
پاسخ با گفت‌آورد