به خودت نگاه نکن عزب موندی هیچ خرجی نداری هر جا هم زندگی کنی هیچ فرقی برات نداره یکی رو میشناسم برای زایمان زنش رفت پول قرض گرفت! حساب کن طرف کارمند یه شرکت با درآمد نهایت یک میلیون خب با این پول میخواد به کجا برسه؟ الان هزینه زایمان بدون بیمه آزاد چیزی حدود یک میلیون و پانصدِ اون هم طبیعی. حالا من کاری ندارم طرف اشتباه کرده رفته زن گرفته و بچه دار شده این هم اشتباهه که بگیم هر کی خربزه میخوره پای لرزش هم باید بشینه انسان آرزو داره یه زندگی خوب راه بندازه بچه داشته باشه این حق هر انسانیه حالا شما اینجوری دوست نداشتی ولی خوب اون اینجوری دوست داشته چرا باید محروم باشه؟ مگه همه اونایی که میرن خارج برای عیش و نوش و کُس کردن میرن؟ خیلیها اینجوری فکر نمیکنن عدهی زیاد به فکر آینده خودشون و بچههاشون هستن چند وقت پیشا توی یه برنامه تلوزیونی مصاحبه میکردن سوال از مهاجرین ایرانی کانادا پرسیدن گفتن دوست داشتی توی ایران میلیاردر بودی یا تو همین جا یه زندگی معمولی داشتی؟ گفت معلومه همینجا خیلی بهتره، قبلا که توی ایران بودم از فردای خودم خبر نداشتم دغدغه کار و زندگیم، اینکه صاحب خونه فرداش به من زنگ نزنه و بگه خونه را خالی کن! با یه زن حامله هم مصاحبه کردن میگفتن نگران آینده فرزندی که تو شکمته نیستی؟ با آرامش و بدون هیچ تفکر و مکثی گفت نه من از الان اطمینان دارم آینده درسی و شغلی بچهام روشنه و از این بابت هیچ نگرانی ندارم. خب اینها چیز اساسیه وگرنه اون آدم احمقی که فقط بدنباله خوشیهای زودگذره، به قول شما تو ایران هم فت و فراوونِ. تو ایران از نوابغ هم به درستی استفاده نمیشه و اینها مجبورن برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برن.








































پاسخ با گفتآورد