همجنسگرایی

[Alice]

جاااان؟؟؟؟ امیر جان ضمن احترام یه لحظه تو سوادتون شک کردم.... یونان باستان که خیلی خیلی معروف به همجنسگرایی بوده این چه حرفیه شما می زنین؟؟؟ شما کتاب "ضیافت" افلاطون رو خوندین چقد از مردای مفعول تمجید می شه؟؟؟

[Ouroboros]

نرمهای اجتماعی هم به هیچ عنوان مصادیق استدلالهای اینچنینی نیستند چون نسبی هستند! در برخی دهات افغانستان اگر شما وسط خیابان نکشید پایین و نرینید کارتان در تضاد با نرمهای اجتماعیشان است!!!

تفاوت میان ارزشهای گوناگون در ابعاد مکانی و زمانی اتوماتیک به معنی نسبی بودن آن‌ها نیست، و نسبی بودن هم به معنی بی‌اعتبار بودن آن‌ها نیست. شما اگر این نکته را درک بکنید که سیستم اخلاقی و فرهنگی هر جامعه مبتنی بر نیازها و بایستگی‌های تاریخی آن جامعه‌ی به‌خصوص شکل گرفته این «تضادهای ارزشی» خیلی آسان درک‌پذیر می‌شوند و توضیح بسیاری دقیق‌تری برای درک موضوع به ما ارائه می‌کنند تا «اوه، چون افغانستان و سوئیس ارزشهای متفاوتی دارند پس هیچ ارزشی وجود ندارد». هر قوم و نژاد و ملتی در شرایط مختلفی شکل گرفته و تحت تأثیر عوامل محیطی گوناگونی بوده، آنچه یهودی برای نجات یافتن به عنوان ملتی همواره میهمان، بی‌خانمان و در تبعید نیاز داشته متفاوت است با آنچه عرب به عنوان قومی مستقر در صحراهای فراخ به آن نیاز داشته و هر دو متفاوت هستند با آنچه مرد قطبی ممکن است به آن نیاز داشته باشد و ….

قطعیت هنجارهای فرهنگی در نسبیت آنها متجلی‌ست.

یونان باستان که خیلی خیلی معروف به همجنسگرایی بوده این چه حرفیه شما می زنین؟؟؟ شما کتاب "ضیافت" افلاطون رو خوندین چقد از مردای مفعول تمجید می شه؟؟؟

در یونان باستان و هر مکان و زمان دیگری که تمدن به مرحله‌ی مردسالاری رسیده از مرد مفعول بیزار بوده‌اند، هستند، و خواهند بود.
آن دیالوگ در ضایفت از زبان فایدروس است نه سقراط یا افلاطون، او دارد نظر مخالفی را تشریح می‌کند. افلاطون همجنسگرایی را همردیف فحشا و زنا و از نشانه‌های زوال دموکراتیک می‌دانست و معتقد بود یا باید پنهان داشته بشود یا مجازات شده، باعث سلب شهروندی از همجنسگرا بشود. واقعیت این است که حرف من در این جستار همان سخن آتنی بزرگ در دوهزار و اندی سال پیش است. او، هم همجنسگرایی را به نحوی قاطع و بکر محکوم می‌کند، هم توجیه یا نقد بر مبنی «Appeal to nature» را، از کتاب قوانین:

. If we were to follow in nature's steps and enact that law which held good before the days of Laïus, declaring that it is right to refrain from indulging in the same kind of intercourse with men and boys as with women, and adducing as evidence thereof the nature of wild beasts, and pointing out how male does not touch male for this purpose, since it is unnatural, -- in all this we would probably be using an argument neither convincing nor in any way consonant with your States. Moreover, that object which, as we affirm, the lawgiver ought always to have in view does not agree with these practices. For the enquiry we always make is this -- which of the proposed laws tends toward virtue and which not. Come then, suppose we grant that this practice is now legalised, and that it is noble and in no way ignoble, how far would it promote virtue? Will it engender in the soul of him who is seduced a courageous character, or in the soul of the seducer the quality of temperance? Nobody would ever believe this; on the contrary, as all men will blame the cowardice of the man who always yields to pleasures and is never able to hold out against them, will they not likewise reproach that man who plays the woman's part with the resemblance he bears to his model?

نتیجه‌گیری در پایان همان کتاب:

The things I now mention are, perhaps, like the visionary ideals in a story; yet in very truth, if only they were realised, they would prove a great blessing in every State. Possibly, should God so grant, we might forcibly effect one of two things in this matter of sex-relations, -- either that no one should venture to touch any of the noble and freeborn save his own wedded wife, nor sow any unholy and bastard seed in fornication, nor any unnatural and barren seed in sodomy, -- or else we should entirely abolish love for males, and in regard to that for women, if we enact a law that any man who has intercourse with any women save those who have been brought to his house under the sanction of Heaven and holy marriage, whether purchased or otherwise acquired, if detected in such intercourse by any man or woman, shall be disqualified from any civic commendation, as being really an alien, -- probably such a law would be approved as right. So let this law -- whether we ought to call it one law or two -- be laid down concerning sexual commerce and love affairs in general, as regards right and wrong conduct in our mutual intercourse due to these desires.»

[Alice]

فلاطون همجنسگرایی را همردیف فحشا و زنا و از نشانه‌های زوال دموکراتیک می‌دانست و معتقد بود یا باید پنهان داشته بشود یا مجازات شده، باعث سلب شهروندی از همجنسگرا بشود.

امیر تو اصن ضیافت افلاطون خوندی یا همینجوری از خودت میگی؟
تو ضیافت خود "افلاطون" عشق به زن رو تقبیح می کنه (به زن توهین میکنه و اگر جنبه تولید مثلی زن نبود اصن عشقبازی رو منحصر به مرد می دونه) و عشق به مردی که بالغ باشه رو کامل ترین عشق. اونا حتی پسربچه هاشون رو به راحتی تو خیابون نمی فرستادن چون ترویج همجنسگرایی از فلاسفه به مردم (بالا به پایین) به قدری بود که برای بچه ها سرپرست قرار می دادن...

آبروی ما رو بردی امیر

حالا چرا یهو پیچوندی رفتی وسط بحث؟؟؟

هروقت برگشتی این پستمو کوت کن درباره افلاطون ادامه می دیم...