کلا همونطور که قبلا بارها گفتم دین ها خیلی غیرعلمی و بی سر و ته هستند.
چاره ای نیست جز اینکه بهشون نچسبید! وگرنه آدم ته میگیره
امروزه زمان معنویت است نه ادیان و مذاهب.
در این عصر روشنگری و عقل و خرد و علم مدرن کی میره ادیان و مذاهب چند هزار سال پیش رو تبعیت کنه؟ بنظر منکه واقعا احمقانس و بیشتر افراد نادان و احمق و کودن هستن که هنوزم میرن دنبال این چیزا. افرادی که از علم و خرد و زیرکی این عصر، بهرهء کمی دارن. البته خب تعداد این افراد کم هم نیست!
در نگر یک دانشمند، یک آدم باهوش و زیرک، ادیان بیشتر شبیه خرافات و افسانه هستند. و دلیلی ندارد فرضی خلاف این را معیار قرار دهد.
ولی با وجود تمام اینها اگر نگاه کنیم در ادیان و مذاهب هم یکسری مشترکات واضح و معقول و تفکربرانگیزی هست. نمیتوان اینها را نادیده گرفت و بنظر بنده مسائلی بسیار حساس هستند و میتوان گفت احتمالا در ادیان هم مهمترین و اساسی ترین چیزها همان ها هستند. بطور مثال وقتی دین از نیکی به پدر و مادر میگوید، بخصوص مادر، این با واقعیت و تجربه های شخصی بنده و وجدانم نیز تطابق کاملی دارد، و عظمتی در پس این آموزه نهفته است که درکش میکنم، وجودم به لرزه در می آید! این را درک میکنم که عمل نکردن به چنین توصیه ای چقدر کوری و اشتباه بزرگیست.
یا وقتی که از یتیم صحبت میکنه در قرآن. وای اونم وجود آدم رو به لرزه درمیاره!
مسکین هم که در درجات بعد.
یه چیزهایی هست آدم وجودی درک میکنه.
پاسخ با گفت‌آورد