ریکتور جان دقیقن همینجاست که استدلالت مشکل پیدا میکنه!نوشته اصلی از سوی Reactor
چرا ؟!
در صورت حصول توافق فقط و فقط تحریمهای مربوط به برنامه هسته ای ایران برداشته میشه و نه سایر تحریمها! یعنی در بهترین و خوشبینانه ترین حالت وضعیت اقتصادی ایران بر میگرده به دوران قبل از اعمال تحریمهای هسته ای! یعنی کی ؟! یعنی دوران خاتمی و رفسنجانی!
حالا سوال اینجاست که آیا در دوران خاتمی و رفسنجانی وضعیت اقتصادی مردم ایران حتا نزدیک به نرم و استانداردهای جهانی هم بوده ؟!
اگر پاسخ شما خیر است که هیچی!
اگر پاسخ شما آریست پرسش دیگه ای مطرح میشه :
آیا در آن دوران مردم قدرت چانه زنی با حکومت رو داشتند ؟! در این مورد و بنا به تاریخی که پشت سر گذاشتیم پاسخ مطلقن منفیست!
بله در دوران خاتمی اندکی آزادیهای اجتماعی بیشتر شد ولی هرگز به مردم قدرت چانه زنی و مجبور کردن حکومت به چیزی داده نشد! تازه همان آزادیهای داده شده هم بخشی از سیاستی بود که در میان خود سیاسیون و مقامات جمهوری اسلامی به سیاست سوپاپ اطمینان معروفه و دکترینش رو هم شخص شخیص سعید حجاریان تدارک دیده بود.
کل قضیه بر این اصل استوار بود که تنها با اندکی باز تر کردن فضای مدنی جامعه خشمی که به صورت پتانسیلی مخرب در بطن جامعه جمع شده بود خارج بشه تا منجر به انفجاری بزرگ و حکومت بر انداز نشه! که البته موفق هم بود.
دلیل اینکه سعید حجاریان از طرف تندرو ها هم به یک هدف تبدیل شد و بعد ترور شد همین بود چون با این سیاست مخالف بودند! عملن هم بعد از ترور حجاریان جریان اصلاح طلبی داخل حکومت فرسوده شد تا جایی خاتمی روزهای آخر اومد گفت تدارکاتچی بوده!!! و بعدش هم که بلای خانمانسوز مموتی نازل گشت و باقی داستان تا به امروز رو هم که به میمنت وجودی رسانه ها ظاهرن در جریان هستید!!!
یعنی این استدلال که با حصول توافق وضعیت اقتصادی مردم خوب میشه و قدرت چانه زنی با حکومت رو پیدا میکنند طوری که حکومت مجبور به پاسخگویی بشه از بیخ منتفیه (که البته از وضعیت فعلی قطعن بهتر میشه ولی در حدی نمیشه که بخواد حکومت رو مجبور به چیزی بکنه کما اینکه سابق بر این نکرده).
سعید حجاریان - WiKi
پاسخ با گفت‌آورد