از نشانه های حماقت آدم ها قضاوت کردنشونه
اینکه تو کوچکترین شناختی درباره ی من نداری و این همه نتیجه گیری رو چگونه از شخصیت من کردی بماند.
اینکه به تو هم هیچ ارتباطی نداره این هم بماند.
حتی درباره ی موضوعی که درباره اش حرف میزنی هم حرفی برای گفتن نداری. برای به کرسی نشاندن حرفت دائم سفسطه و حمله ی شخصی میکنی.
اگر سند و حرفی برای گفتن نداری چرا اصرار میکنی یک چیزی بگی؟
فکر کن من یک کارتون خواب بدبخت هستم که حتی در فارسی حرف زدن هم مشکل داره.
اصلا فکر کن من یک اسب آبی هستم.
تو به من چکار داری؟
تو اگر حرفی راجع به بحث تاپیک برای گفتن داری باید حرفت رو با سند و منطق ثابت کنی.
نه با داد و بیداد.
تنها چیزی که من از تو دیدم از همان اول بحث, پریدی وسط و الکی جیغ و داد میکنی و دائم حمله ی شخصی میکنی![]()