البته فقط صندوق رای نیست، سایر روش های امارگیری هم هست، مهم این هست که سنجش رضایتمندی در سیستم ناآزاد "غیرممکن"هست مگر اینکه شورشی رخ بده، چون حکومت اجازه اثبات نارضایتی مردم رو نمیده.این صدقه‌سری ها ارزانی خودشان !!
من سنجش رضایمتندی را به شیوه‌یِ «صندوغ رای» نمی‌خواهم. این آزادی‌خواهان هستند
که با معیارهای خودشان آچمز می‌شوند بعد نامش را میگذارند سندرم استاکهلم. وگرنه
ما را چه به این قرتی بازی‌ها !!
وقتی که کسی بر سر قدرت است که به مزاجشان خوش نمی‌آید. آراء مردم قابل شکل دادن
هستند و میشود 100% شان هم کرد.
ولی وقتی قدرت دست خودشان است و افکار مسموم را تحت لوای "کول" و "فان" به جامعه
تزریق می‌کنند ولی این میشود آرای خودِ خود مردم که باید به آنها احترام گذاشت. عجب !!
بله من هم وقتی لوله تانک! به سمتم باشه نظرم که هیچ، رای هم به سمتی که "آقا" دوست داره میره
در هر صورت تفاوت آشکاری بین تاثیرگذاری با زور و تاثیر از راه تبلیغ وجود داره.بهترین روش های تبلیغاتی هم نمیتونند همه جامعه رو قانع کنند، تازه تاثیر گذاریشون هم خیلی کمتر از قدرت عریان هست.
اگر رفتار مورد نظر من(تفسیر کردن چیز صریح) رفتار بی اشکالی بود حرفت درست بود، ولی هدف من تقبیح رفتار هست و مثال هم به خاطر شناخته شدن بودن این رفتار.این سفسفته قبلا نامش بود همراهی با بدان.
این دست گرفتن شارلاتان‌ها، هرگاه حرف از روحانیت مطرح میشود هم خودش
نوعی شارلاتانیسم است، مخصوصا اینکه باز شدن بازار شارلاتانیسم نتیجه‌یِ
انکار طبیعت ضدخردپذیرانه‌یِ انسان باشد و خلائی که این رویکرد در جامعه ایجاد کرده.
قبلا هم گفتم اینکه "طبیعت" انسان چی هست و اینکه ما از این طبیعت بخوایم چیزی رو نتیجه بگیریم تو مسئله متفاوت هستند.فرضا این طبیعت قبول بشه، راهکار برخورد باهاش دو دو تا چهارتا نیست.
ماست مورد نظر سفید هست، حالا شما میخوای تفسیر سیاه بودن از دلش بیرون بکشی دیگه کاری هم از دست من برنمیاد.ماهیت و انتقال‌پذیری موضوعات را این ما نیستیم که تعیین می‌کنیم.
پاسخ با گفت‌آورد