گفتگوهایی پیرامون مدرنیته و سنت

[Russell]

اقتصاد مال خر است و سیاست مال گرگ.
من آرزومند زندگی در جهانی هستم که وقتی تلاش می‌کنید با بغل‌دستی خود در اتوبوس یا صف نان سر صحبت را از طریق اشاره به سیاست یا اقتصاد باز بکنید، او نگاهی عاقل اندر سفیه به شما بیاندازد، لبخندی صمیمی بزند و بگوید «اینها را بهتر است بسپریم به شاه و درباریان، ما را چه به این حرفها». کارشناس اقتصاد و سیاست تا دلتان بخواهد آن بیرون هست، از راننده‌ی تاکسی تا استاد نقاشی. در جامعه‌ای که امر اقتصادی بدل به مهمترین امور شده، یعنی باقی امور مهم به فراموشی سپرده شده‌اند، زیرا شما تا اول رستگاری و شرافت را فراموش نکرده باشید به فکر این چیزها نمی‌افتید. وانگهی عوام‌الناس این قبیل حرفها را با اشاره به خاستگاه درآمدن صدای من از جای گرم به چالش می‌کشند و ادعا می‌کنند شکم «مردم»، البته نه هیچوقت خودشان، بلکه «مردم» در قالب یک سوم شخص غایب همیشه حاضر، به غار و غور افتاده و تا فکر نان شب هست این حرفها سر دل گرسنه نمی‌شود. «انسان تنها به نان زنده نیست» عیسی گفت به شیطان! بعد می‌گویند مذهبیون به خطا بودند وقتی مدرنیته را به چیزی شیطانی تشبیه می‌کردند...

بسیار زیبا گفتی و من کاملا موافقم. به بیان نظراتت درباره‌یِ سیاست و اقتصاد بعنوان مباحثی دسته چندم در تالار کناری ادامه بده.