کافه دومگو

[Russell]

البته سخنان ِ اباذری اشتباه نیست، ایراد ِ ما به او از جای دیگری‌ست که من بعدتر حتما مفصل پیرامون‌اش خواهم
گفت. موضوع این است که شما گویا از اینکه می‌گوییم هنر فلانی دوزاری است به این نتیجه رسیده‌اید که میگوییم
او آدم بدی‌ست!

خیلی پیشتر یک بحثی با دوستان می‌کردیم درباره‌یِ هنر . هنر فاخر، در آنزمان بحث برخی دوستان (از جمله خود قدیم من) بحث‌شان
برسر این بود که اصلا هنر فاخر نداریم و این‌ها کشک و پشم است و این‌ها،..، چنانچه دختری در بین حاضران سخنرانی هم
از این سخنان می‌گفت.
این‌‌ست که این موضوع خودش یکسر ماجراست داریوش جان.

[Dariush]

خیلی پیشتر یک بحثی با دوستان می‌کردیم درباره‌یِ هنر . هنر فاخر، در آنزمان بحث برخی دوستان (از جمله خود قدیم من) بحث‌شان
برسر این بود که اصلا هنر فاخر نداریم و این‌ها کشک و پشم است و این‌ها،..، چنانچه دختری در بین حاضران سخنرانی هم
از این سخنان می‌گفت.
این‌‌ست که این موضوع خودش یکسر ماجراست داریوش جان.

من هم همچون شمای در جوانی، تحت جو روشنفکری گمان میکردم هنر باید
بی‌هیچ حد و مرزی، و بی هیچ قالب و ساختاری، هر آنچیزی باشد
که برای مخاطب معنادار باشد! در واقع مخاطب بود که هنر را کشف می‌کرد.
امروز اما 180 درجه با این نظر مخالفم! هنر یعنی والاترین نوع تجلی فرهنگی
یک ملت! نقطه‌ی اوج آن! درهم‌آمیختگی جنبه‌های گوناگون فرهنگی و زایش
یک اثر ماندگار.
شوربختانه هنر در حال مرگ است و آخرین نفس‌هایش را می‌کشد. چرا
که دیگر ملل از بین رفته‌اند، فرهنگی وجود ندارد، ذوقی نیست و ... همه
چیز به لجن کشیده شده. ما فکر می‌کردیم هنر می‌تواند هر آنچیزی که مخاطب
جذب می‌کند و اثربخشی زیبایی‌شناختی رویش دارد اطلاق شود. نتیجه‌ی
آن تفکر احمقانه‌ی همه‌گیر این است که امروز با صدای گوز آهنگ ساختن
هم می‌شود یک «هنر». باید مرز‌هایی شفاف باشد میان «سرگرمی»
،« خرده‌کنش فرهنگی» (مثل موسیقی پاپ و رپ) و «هنر». بنابراین
درست است هنر فاخر نداریم، چرا که صفت «فاخر» چیزی را به اسم ِ
«هنر» نمی‌افزاید؛ آن به اندازه‌ی کافی فخر دارد!

[undead_knight]

من هم همچون شمای در جوانی، تحت جو روشنفکری گمان میکردم هنر باید
بی‌هیچ حد و مرزی، و بی هیچ قالب و ساختاری، هر آنچیزی باشد
که برای مخاطب معنادار باشد! در واقع مخاطب بود که هنر را کشف می‌کرد.
امروز اما 180 درجه با این نظر مخالفم! هنر یعنی والاترین نوع تجلی فرهنگی
یک ملت! نقطه‌ی اوج آن! درهم‌آمیختگی جنبه‌های گوناگون فرهنگی و زایش
یک اثر ماندگار.
شوربختانه هنر در حال مرگ است و آخرین نفس‌هایش را می‌کشد. چرا
که دیگر ملل از بین رفته‌اند، فرهنگی وجود ندارد، ذوقی نیست و ... همه
چیز به لجن کشیده شده. ما فکر می‌کردیم هنر می‌تواند هر آنچیزی که مخاطب
جذب می‌کند و اثربخشی زیبایی‌شناختی رویش دارد اطلاق شود. نتیجه‌ی
آن تفکر احمقانه‌ی همه‌گیر این است که امروز با صدای گوز آهنگ ساختن
هم می‌شود یک «هنر». باید مرز‌هایی شفاف باشد میان «سرگرمی»
،« خرده‌کنش فرهنگی» (مثل موسیقی پاپ و رپ) و «هنر». بنابراین
درست است هنر فاخر نداریم، چرا که صفت «فاخر» چیزی را به اسم ِ
«هنر» نمی‌افزاید؛ آن به اندازه‌ی کافی فخر دارد!

داریوش جان تئوریت واسم جالب هست ولی خب من ذاتم عیب جو هست باید ایراد رو بگیرم:))
این ماندگاری از نظر تو بخش "مهمی" از هنر هست؟!و البته مهمتر اینکه ماندگاری رو در چی میبینی

[Crusader]

داریوش جان تئوریت واسم جالب هست ولی خب من ذاتم عیب جو هست باید ایراد رو بگیرم:))

من فکر می‌کردم شما ادای فمنیست‌ها درمیاوردید و در واقعیت اینطور نیستید. پس مشکل شما ذاتی‌ست؟

[undead_knight]

من فکر می‌کردم شما ادای فمنیست‌ها درمیاوردید و در واقعیت اینطور نیستید. پس مشکل شما ذاتی‌ست؟

مشکل همه ادم ها ذاتیه و با مرگ حل میشه:))

[Russell]

مشکل همه ادم ها ذاتیه و با مرگ حل میشه:))

من تذکر بدهم که آن ":))" به هیچ وجه نشانه‌یِ شوخی بودن جمله نیست،هر چه باشد انواع مختلفی از
خنده داریم؛ ولی بنظرم این جمله را می‌توان بعنوان چکیده‌‌‌یِ انسانگرایی/هومندوستی پذیرفت!

[Crusader]

مشکل همه ادم ها ذاتیه و با مرگ حل میشه:))

نه ما نمی‌خواهیم شما را بکشیم، همین که توبه کنید و دهانتان را از کُس‌لیسی ایدئولوژیک بشویید و پاکیزه کنید بسنده می‌کند.

[undead_knight]

نه ما نمی‌خواهیم شما را بکشیم، همین که توبه کنید و دهانتان را از کُس‌لیسی ایدئولوژیک بشویید و پاکیزه کنید بسنده می‌کند.

عرضشو ندارید گرامی،این آلفا بازی ها هم در حد دعوا به درد میخوره در عوضش یک سایکو حتی اگر فمنیست باشه میتونه سر ملتو گوش تا گوش با فراق بال ببره :))

[Dariush]

این ماندگاری از نظر تو بخش "مهمی" از هنر هست؟!و البته مهمتر اینکه ماندگاری رو در چی میبینی

چطوری تو آرش جان؟
بله، مهم است! آنجا ماندگاری اثر هنری از منظر شخصی مدنظرم بود. ماندگاری
از این جهت که شخص مخاطب تجربه‌ی مشاهده‌ی (در معنای عام) اثر را به عنوان
حسی ناب از خاطره‌ای خیال‌انگیز همیشه در دل حفظ خواهد نمود و میداند که تا
او هست، آن هم هست.

[undead_knight]

چطوری تو آرش جان؟
بله، مهم است! آنجا ماندگاری اثر هنری از منظر شخصی مدنظرم بود. ماندگاری
از این جهت که شخص مخاطب تجربه‌ی مشاهده‌ی (در معنای عام) اثر را به عنوان
حسی ناب از خاطره‌ای خیال‌انگیز همیشه در دل حفظ خواهد نمود و میداند که تا
او هست، آن هم هست.

پس این معیار هنری بودن شخصی هست؟!من فکر کردم میخوای یک معیار ابجکتیو بدی.