آغازگر جُستار
ابو سنده بر امام وارد شد و گفت: یبن رسول! شعر "بنی آدم اعضای یکدیگرند -- که در آفرینش ز یک گوهرند" به چه معنی است؟
امام فرمود: مصراع اول به این اشاره می کند که انسانها می توانند عضوی از بدن همدیگر باشند مثلاً کفار نقش ذوالنعوظ مسلمین را دارند و به همین دلیل همانطور که ما در ختنه کله ی آلت را می زنیم، پس حق داریم که کله ی کفار را نیز بزنیم! مصراع دوم نیز دارای نکته بسیار ظریفی است. دقت کنید اینجا به نقش یک گوهر و نه دو گوهر تاکید دارد و آن گوهر نیز همان بیضه ی چپ است که در اسلام از ارزش مادی و معنوی بسیار زیادی برخوردار است و معادل دو سوم دیه ی کامل یک مرد در نظر گرفته شده است!
(بوستان نقوی_ تحلیل های ادبی -اسلامی)
پاسخ با گفت‌آورد