آغازگر جُستار
واسه من بیشتر وقتا منیهنوشته اصلی از سوی mbk
واسه منکه اینطور نبود.تازه نماز خواندن بهترین کناره گیری از کار است که یاد خداوند می افتی
من هر وقت نماز میخوندم وسط کار یاد این می افتادم که این جهان و شرایط سخت رو همون خدایی ایجاد کرده که الان میخوام واسش نماز بخونم و مجیزش رو بگم! تازه میدونستم که بعدش هم کارفرما میخواد این زمان و کار عقب افتاده رو ازم به زور بیرون بکشه. بهرحال هم که آدم کاری اگر داشته باشه که باید انجام بده خب این تاخیر رو باید بعدا با کار سخت تر جبران میکردم و مثلا بجاش از استراحت خودم میزدم و فشار زیادتری به خودم میاوردم. البته بعدها فهمیدم که اصولا نباید کسی رو آدم به تخمش حساب کنه و تعهد و خوشبینی زیادی هم لیاقتش در اکثر افراد موجود نیست و آدم باید خودش از حقوق خودش دفاع و شرایط مناسب رو خود به زور هم که شده برای خودش تعیین کنه. کاری که من الان یاد گرفتم و البته نیاز به قربانی کردن یکسری چیزهای دیگه هم داره و اینکه آدم اینقدر ساده لوح و خوشبین نباشه که فکر کنه آره خدا و دنیا گل و بلبل آفریدن و همه چیز خودش یا با نمازی چیزی درست میشه!
هان؟! میشه بیشتر توضیح بدی پروفسور؟هم شستن دست هم روی هم کشیدن دست به سر هم شستن پا آدمی را همسو با دمای پیرامون می کند که پاکیزگی همراه دارد
من تاجاییکه تجربه کردم و یادمه اثر معجزه آسایی ازش ندیدم. بیشتر رنج و بدبختیش یادمه، بخصوص که ضعیف و نحیف بودم. تازه شاید بعضی وقتا باعث سرما خوردنم هم میشد.
بعکس از ورزش کردن اثر معجزه آسا دیدم که با تشخیص و انگیزهء شخصی خودم دنبالش رفتم.
خیلی لطف کرده تا این حد آسانگیر بوده الان دیگه همه چیز آسون و حل شدنشان از آسانگیری خداوند است
کاش این باورمندان قدرتی واقعی هم داشتن میتونستن عملا مشکلات همدیگر رو حل کنن. ما که بیشتر تنگی جا و بوی عرق و جوراب یادمونه از این تجربیات!! و البته یکسری آدم که احتمالا از خودمون ضعیف تر و بدبخت تر بودن!نماز آدینه نامش پیداست نماز است که باهم است هفته ای یکبار بهترین روش برای دیدار تازه کردن باورمندان است
پاسخ با گفت‌آورد