بعضیا کار نکنن یا کمتر کار کنن بیشتر به نفع بشریت است، چون خلاقیت خوبی دارن و چیزهای نوین و مفیدی رو کشف و اختراع و ایجاد/پایه گذاری میکنن.
ممکنه این کار براشون نسبتا آسون باشه و در یک نظام سرمایه داری پول و امکانات و عیش و نوش خوبی هم عایدشون کنه که بدون اون شاید اونقدر انگیزه نداشته باشن یا خلاقیتشون شکوفا و ازش حداکثر بهره برداری نشه.
شما میگید همه باید برای هرچیزی که دارن به حد متناسبی کار کرده باشن. ولی اینطوری اونایی که خلاقیت و تیزهوشی و استعدادهای خاص دارن ازشون استفاده بهینه نمیشه. یه افرادی هستن که حتی اگر اصلا کار کنن و دولت بهشون مستمری مادام العمر بده بهتره، چون این افراد میتونن کارهای مفیدتری از صرف کار کردن معمولی برای تامین معاش خودشون و چرخوندن چرخ جامعه به شکل متعارفش انجام بدن.
یکی از این افراد فکر میکنم ریچارد استالمن، بنیانگذار جنبش نرم افزار آزاد و پروژهء GNU، باشه. ایشون هم یک مستمری مادام العمر دریافت کردن که بقول خودش گرچه مبلغ زیادی نیست ولی حداقل از کار کردن بخاطر معاش نجاتش داده و اینطوری تونسته روی حمایت و پیشرفت نرم افزار آزاد متمرکز بشه.

















































پاسخ با گفتآورد