دادن چنین نسبتی به امثال من ناشی از بی اطلاعی شما از کاربرد این به اصطلاح برهان است
زمانی یک باورمند متوسل به این برهان می شود که ناباور همه برهان های عقلی و نقلی ارائه شده را از نظر خود ناکافی جهت اثبات ادعای باورمند می داند
در اینجا است که باورمند می گوید از دو حالت خارج نیست یا خدا وجود دارد یا ندارد اگر دارد که ما درست عمل کرده و رستگار ابدی شده و شما زیانکار ابدی خواهید شد و اگر خدایی وجود نداشته باشد نتیجه کار و عمل هر دو ما یکسان است.
درستی و نادرستی معارف درون دین به هیچ وجه مستند به این برهان نیست و دلیل خاص خود را دارد.








































پاسخ با گفتآورد