بلی ، خوب. آدم فراموش میکند ولی "خدا" که نبایستی فراموش بکند.
سخن اینجاست که قرآن تراوشات ذهنی محمد است و او هم ناچار چون یک آدم بود فراموشکار هم بود. ، زمانی که دروغ هم زیاد میگفت قوز بالای قوز میشد.
منظور از عرب شتر چران هم نه از روی خوارداشت بلکه برای آین است که آدمهای بیسواد و بی دانش بودند و چیزهای پیچیده را نمیتوانستند بفهمند و محمد هم در حدّ و تراز آنها سخن میگفت. یعنی روز الله به انداز ه ی هزار سال شما است یا پنجاه هزار سال شما است. اینجا دیگر کاری با ماه و مریخ و یورانوس ..نبود .








































پاسخ با گفتآورد