جستار آزاد تالار زنامرد

[Dariush]

اتفاقا تنها راهی که به ذهن من می‌رسد به حداکثر رساندن منطق موجود است تا جایی که سیستم دیگر قادر به بازتولید بیشتر خود نباشد. چون تا وقتی زنان حق انتخاب دارند و معیارهای انتخابشان همینهاست، مردانی خواهند بود که خودشان را با این معیارها مطابقت بدهند، فارغ از اینکه چقدر دیسژنیک باشد.

------------------------------>

حرکت در همان جهت پیشین خواهد بود، تنها شدت آن افزوده می‌شود. اینکه اگر مردان بازیکن زیاد بشوند زن ناگهان ترجیحی برای مردان خجالتی ِ سربه‌زیر ِ مظلوم ِ گل‌بخر/خودت باش پیدا می‌کنند در میان خیال‌پردازی‌های بامزه‌ی مرد بتاست. اتفاقی که می‌افتد، همانطورکه در جوامع سیاه‌پوستان آمریکا برای مثال دیده‌ایم، اینست که زن پیشفرضهای لازم برای «آلفا» تلقی کردن مردان را بالاتر و بالاتر و بالاتر می‌برد. الان در تهران اگر من به دختر بگویم «ممه‌هات تابه‌تا هستن» به نظرش آلفا می‌آیم، صد سال دیگر شاید لازم باشد هر مردی را که به من چپ نگاه کرد با اسلحه از پا دربیاورم. حرکت در یک جهت است، میزان پیش رفتن در آن دگرگون می‌شود.

به باور من مهمترین عارضه‌ی بازی از بین بردنِ توانِ خودتحلیلیِ آن است! این است که در بازی شما با تکنیک‌ها، توصیه‌ها و مفاهیم متناقض زیاد مواجه می‌شوید. البته برای هر روش غیرمدونِ غیرعلمی، این کمابیش طبیعی‌ست و قابلِ قبول. برای بازی البته من فکر نمیکنم این تناقض‌ها ایراد اساسی باشد، چرا که بازی چیزی جز یک روش برای خودآگاهی و اعتماد به نفس لازم برای برخوردِ درست با زنان بخشیدن، به مردان نیست. چیزی شبیه به «چطور یک هندوانه شیرین و رسیده را بشناسیم و بخریم» است، ایراد علمی نبودن و مدون نبودن از ایندو به یک اندازه مضحک است.