توافقی شما مثل این هست که بگویید یکی بین اعدام با طناب دار و تیرباران میتواند انتخاب کند و بعد بگویید که خوب انتخاب خودش بوده! مشکل این هست که در دنیای امروزی کسی بدون اینکه حق یکی دیگر را بخورد نمیتواند آنقدر سرمایهدار بشود که به تنهایی تولید انبوه بکند! ولی اگر روزی مثل اسرائیل کیبوتزها به صورت انبوه بود و کسی رفت نوکری سرمایه دار را کرد دیگر تصمیم خودش است! ولی باز هم در صورت قبول سرمایه داری باید برای حقوق خوب و شرایط مناسب برای کارگرها جنگید! فکر میکنید همین ممنوعیت کار کودکان یا ۸ ساعت کار در روز از ترحم سرمایه دار آماده است؟ خیر! از جنگ کارگری و اعتصابها تولید شده است!