قدرت باورها

[Dariush]

از نظر روانی که فکر نکنم کسی بر نقش باور (مستقل از درستی یا نادرستی) در ساز و کار روانی انسان‌ها شکی داشته باشد.
درباره اثرگذاری باور بر قوانین جهان بیرونی هم بگمانم منظور چیزی شبیه خرافات پیرامون مجموعه‌یِ راز باشد؛ اگر این است من عمیقا باور دارم که باورهای ما به تخم کائنات هم نیست !!

این را در حاشیه از کسی که آن گوشه‌ی گود نشسته داشته باشد و یک چیزی می‌پراند داشته باشید:
گمان می‌کنم پرسش خردگرا در واقع این باشد که آیا «حقیقت» می‌تواند وابسته به ذهنیت و هویت فردی-روانی ما باشد؟ اگر نشان دهیم که چنین است، آنگاه چه اهمیتی دارد چه اتفاقی آن بیرون می‌افتد وقتی که معنای همه چیز فقط در عرصه‌ی ذهنِ ما حضور پیدا می‌کند؟ لازم به ذکر است این بحثی‌ست بسیار دیرین در تاریخ فلسفه؛ از زمان آناکساگوراس و افلاطون (جهان مُثل) تا کانت ( موضوع شئی‌ فی نفسه)... .بنابراین من گمان نمی‌کنم موضوع به این سادگی‌ها باشد راسل جان.