«ده» خودتان را پُست بکنید! +18

[Dariush]

نه اتفاقا اینجا جایی‌ست که سنجیدن زیبایی هرگز به راستی ممکن نخواهد بود، زیرا «زیبایی» اثری بیوشیمیایی بر بدن ما دارد که کاملا قابل ظبط در لوله‌ی آزمایش و اندازه‌گیری‌ست، آنچه اینجا دارید با استفاده از آن نمره می‌دهید «زیبایی‌شناسی» نیست، چیز دیگری‌ست. فردیت مشتاق به باد شدن؟ یک نگاه مهندسی ِ عجیب و بی معنا که در این چند تصویر آخر که گذاشتم تمسخر شده؟ هرچه هست، زیبایی‌شناسی نیست. اگر می‌خواهیم میزان حقیقی اثر زیبایی را بسنجیم باید ببینیم اگر این دختر را در خیابان دیدید و به شما لبخندی از سر ترحم زد، چند ماه به آن لبخند فکر می‌کنید؟ یا اگر با او رفتید سر قرار و آخر کار اجازه دستش را بگیرید، چند سکه حاضرید مهر بکنید؟

زیبایی قابل اندازه‌گیری منظور ما نیز همانست، کدام دختر زودتر و بیشتر آلت شما را بلند می‌کند، کدام دختر را حاضرید اگر پا داد بخاطرش هر کاری بکنید... اینها «معنی» حقیقی و تجلی عینی «زیبایی»ست، اگرنه همینجور نمره پراندن بدون در نظر گرفتن همه‌ی جوانب می‌شود همین.

باز که نشد! من اگر تحتِ تاثیر اثراتِ بیوشیمایی باشم که نمی‌توانم نظرِ همه‌جانبه بدهم و همه‌ی معیارهایم را در نظر بگیرم. مسلم است که یک زنِ 6 ِ در دسترس ِ آلتم فی‌الفور 10 خواهد شد و زیباتر از همه‌ی آنهایی که از دسترسِ من دور هستند (عشق چیزی جز این است؟!)، موضوع همین است که وقتی آن اثر بیوشیمیایی از بین رفت و چشم و عقلم سر جای خودشان برگشتند، آیا باز نمره‌ی 10 من سر جایش خواهد بود یا نه؟ خودِ همین بالا پائین شدنِ معیارهای من در موقعیت‌های مختلف، نشان از دقیق نبودشان دارد.

پ.ن: منظورم شمای نوعی‌ست داریوش جان، یک وقت سوء تفاهم نشود.

منظورتان خود من هم اگر بود چندان بیراه نبود! در این مدتی که بازی می‌کنم، لبخند که هیچ، یک نگاه هم می‌تواند حواس مرا به کلی پرت کند.

+
نمره ی شما: 7