بنظر من مورد سوریه که با حمایت خارجی هم همراه بوده مورد مقایسه‌یِ بسیار بهتری نسبت به عراق هست، این جدا از این هست که من امکان دخالت نظامی غرب و آمریکا در ایران رو رسما منتفی می‌دانم.نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
البته در همان مورد عراق هم صدام فدائیان خودش رو داشت و اینکه ارتش او هم وفادار بود یا نبود تفاوت چندانی نداشت چرا که در هر صورت قادر به کوچکترین مقاومتی در جنگ کلاسیک با آمریکا نبود و در همان جنگ اول هم که این چیزها نبود بازهم اگر آمریکا می‌خواست براحتی کار صدام را یکسره می‌کرد.
درباره‌یِ ارتش هم درست هست که بسیاری از پرسنل اون از سپاه و بسیج انسان‌هایِ بهتری هستند ولی مشکل چندانی از بابت وفاداری آن‌ها درصورت حمله‌یِ خارجی وجود ندارد چنانچه در زمان جنگ ایران و عراق هم وجود نداشت. این بی‌اعتمادی رهبری و... هم به ارتش و دولت من گمان می‌کنم بیشتر از هر چیز به ماهیت فاشیستی خود ج.ا برمی‌گردد و این مسائل بیشتر در ذهن سران ج.ا موجود هست تا عینیت داشته باشه و این تبعیض هم از همونجا ناشی میشه نه از سرکشی ارتش. و البته من همچنان گمان می‌کنم ارتش ایران اصلا قدرت چندانی در جنگ کلاسیک ندارد که آمریکا نگران آن باشد و نخواهد به این خاطر آنرا نابود کند. البته باقی ماندن ارتش این حسن را دارد که تلفات را کم می‌کند و کار بازسازی کشور را آسان می‌کند و پس از اشغال راحتتر میشود آنرا پاکسازی و سرپا کرد تا فاجعه‌ای مثل آنکه در عراق با انحلال ارتش اتفاق افتاد رخ ندهد و... ولی تغییری در اصل موضوع بنظر من ایجاد نمی‌کند!
پاسخ با گفت‌آورد