بازم من در جایگاهی که متعلق به اون نیستم به عنوان مدافع روحانی باید بگم که من خاطرم نمیاد روحانی وعده کاهش اعدام ها و اینها داده باشه. البته ازش خواسته شده و این پیش زمینه ذهنی همه مردم بوده و هست.
این دو مورد یک چیزند.
خب این توهم همون تئوری توطئه ست. مهم اینه که ببینیم کدوم یکی از تئوری ها داره شرایطو بهتر توضیح میده دیگه.
خب همین که اینجا قبول میکنی دعوای موسوی و خامنه ای جدی هست یعنی بخشی از دعواهای جناحی حکومت رو مجبوری قبول کنی. ضمن اینکه توضیحت در مورد دعواهای درون جناحی رو میشه به همه حکومت ها بسط داد و از پابرجا بودنشون نتیجه گرفت که پس این دعواها زرگریه. ولی من یه توضیح ساده تر دارم: دعواها درون حکومتی اند.
اگر بخش بولد شده رو صادق فرض کنیم، در بهترین حالت میشه اینجوری نتیجه گرفت که اون طرفی که عین خیالش نیست مراکز قدرت رو تحت کنترل داره. نه اینکه دعوایی وجود نداره. مگه واق واق های مسعود رجوی ها با حکومت غیرواقعیه؟ ولی میبینی که حکومت عین خیالش نیست.
وانگهی من فکر نمیکنم این طرف دعوا عین خیالش نباشه. از طعنه های چپ و راست آدم ها دست دوم و سوم حکومت میشه اینو فهمید. یا اخبار و سم پاشی های رادیو تلویزیون، یا تراوشات شکم آقای حسین بازجوی شریعتمداری.
البته همانطور که گفتم تحلیل و پیگیری اینها کار سختیه، کار راحت تر توسل به تئوری توطئست :)

















































پاسخ با گفتآورد