در ابتدا برای تلفیق دو گونه سبک در موسیقی که حسی متفاوت از هم دارند باید نقاط مشترک را یافت .باید سازها را خوب شناخت .
گاهی در کارهای تلفیقی همه چیز سر جای خودش است ولی حسی که شنونده با پیش فرضی که از آن دو گونه ی موسیقی دارد و سپس حس جدیدی که در این اثر تلفیقی در می یابد منجر به عدم پذیرش آن می شود .
برای یک شنونده ی معمولی که نگاهی تخصصی نیز ندارد تکرار شنیدن و گوش سپردن به این گونه تلفیق ها بسیار موثر است . شما به راحتی نمیتوانید شنونده ای را که سال هاست به موسیقی سنتی گوش سپرده است مجاب به پذیرش تلفیق کنید مگر آنکه حس کار آنقدر زیبا باشد که بتواند برایش گیرایی داشته باشد .
خود من تلفیق را می پذیرم و دوست دارم به شرط آنکه این اثر تلفیقی حسی جدید را بیافریند . بسیاری از آثاری که دیده ام در این زمینه ناموفق بوده اند .
کارهای نامجو را در برخی قطعاتش دوست دارم و سبک خراسانی را در آوازش با تلفیقی از سازهای کلاسیک غربی و آواهایی که با شناخت وارد کار شده برایم خوشایند بوده است .
نمونه ای از کار ی که برایم زیبا بوده اثری است از : Marketa irgelova به نام : crossroad
تلفیقی از دف و پیانو
پاسخ با گفت‌آورد